Σε αποχή από τα καθήκοντά του επί τέσσερις ημέρες (10 – 11 – 13 και 14 Σεπτεμβρίου) προχώρησε το Διδακτικό και Ερευνητικό Προσωπικό (ΔΕΠ) της Σχολής Θετικών Επιστημών (Τμήματα Βιολογίας, Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Μαθηματικών, Μ.Υ.Θ.Ε., Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, Φαρμακευτικής, Φυσικής και Χημείας) του Πανεπιστημίου Αθηνών, διαμαρτυρόμενο –και αντιστεκόμενο- στην πολιτική απαξίωσης αν όχι διάλυσης, της Ανώτατης Εκπαίδευσης που επιμένει με …. συνέπεια η κυβέρνηση.
Το Διδακτικό και Ερευνητικό Προσωπικό της Σχολής Θετικών Επιστημών με εκτενή ανακοίνωση του αναφέρεται στους λόγους για τους οποίους κατήλθε σε 4ήμερη απεργία, αναδεικνύοντας με επιχειρήματα τους κινδύνους που διαγράφονται στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης, τόσο για τους διδάσκοντες όσο και για τους διδασκόμενους.
Ακολουθεί η ανακοίνωση των μελών του ΔΕΠ εν είδει απαντήσεως στο ερώτημα «γιατί απεργήσαμε»:
• ΓΙΑΤΙ η πολιτική διάλυσης της Εκπαίδευσης, και ιδιαίτερα της Ανώτατης, που συστηματικά προωθείται από όλους εκείνους που ωθούν τον ελληνικό λαό στην εξαθλίωση και τη νέα γενιά στην ανεργία, έχει οδηγήσει τις συνθήκες εργασίας, διδασκαλίας και έρευνας, στα Πανεπιστήμια σε απελπιστική κατάσταση. Μεγάλο μέρος των διδασκόντων έχει αποχωρήσει είτε λόγω συνταξιοδότησης είτε λόγω αναχώρησης στο εξωτερικό σε αναζήτηση καλύτερης μοίρας. Κανείς από τους αποχωρούντες δεν αντικαθίσταται με αποτέλεσμα τη γήρανση του επιστημονικού προσωπικού. Παράλληλα, εκατοντάδες εκλεγμένοι καθηγητές στα ΑΕΙ της χώρας περιμένουν τον διορισμό τους εδώ και 2 χρόνια.
• ΓΙΑΤΙ έχουν κοπεί τα εντελώς απαραίτητα κονδύλια για βιβλία και έρευνα. Τα διαθέσιμα χρήματα των Πανεπιστημίων από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, όπως και αυτά των νοσοκομείων, μετατράπηκαν την τελευταία στιγμή φέτος σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, χωρίς να ερωτηθεί κανείς, και στη συνέχεια, την επόμενη μέρα κυριολεκτικά, κουρεύτηκαν. Εργαστήρια πλέον χωρίς αντιδραστήρια και δυνατότητα αγοράς ακόμη και των πλέον στοιχειωδών αναλώσιμων.
• ΓΙΑΤΙ οι δραματικές συνέπειες στη μόρφωση των φοιτητών μας θα είναι ορατές για χρόνια. Η κατάρρευση της ανώτατης εκπαίδευσης οδηγεί στην κατάρρευση οποιασδήποτε ανταγωνιστικότητας διατηρεί ακόμη η Ελλάδα στα πλαίσια της παγκόσμιας οικονομίας. Το έγκλημα της αποβιομηχάνισης της χώρας ολοκληρώνεται κάνοντας σίγουρο ότι η χώρα αυτή ποτέ πια στο μέλλον δε θα μπορέσει να ανασυγκροτήσει τον παραγωγικό της ιστό.
• ΓΙΑΤΙ στα πλαίσια της προωθούμενης διάλυσης της ανώτατης εκπαίδευσης, η τρικομματική κυβέρνηση προωθεί την εκ νέου δραματική περικοπή των μισθών των πανεπιστημιακών, ωθώντας τους στην αναζήτηση δεύτερης εργασίας σε βάρος των διδακτικών και ερευνητικών τους καθηκόντων. Οι προωθούμενες περικοπές μισθών της τάξης του 25% είναι υπερδιπλάσιες ακόμη και από τις προβλέψεις του τελευταίου μνημονίου.
Τα παπαγαλάκια των υποστηρικτών της μνημονιακής εξαθλίωσης του Ελληνικού λαού διαδίδουν, και μάλιστα στα γνωστά τηλεοπτικά ΜΜΕ, ότι τάχα οι πανεπιστημιακοί είναι πλούσιοι από τα ερευνητικά τους προγράμματα, τα ιατρεία και τα δικηγορικά τους γραφεία. Τέτοιοι πανεπιστημιακοί υπάρχουν, αλλά δεν αποτελούν ούτε το 10% του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού των ΑΕΙ. Είναι εκείνοι που βλέπουν τα καθήκοντά τους στο Πανεπιστήμιο σαν αγγαρεία και το μισθό τους ως χαρτζιλίκι. Αλλά ποτέ τα Ελληνικά πανεπιστήμια δε στηρίχτηκαν πάνω τους και όσα έχουν επιτύχει, και κάτω από δύσκολες συνθήκες έχουν επιτύχει πολλά, έγιναν παρά την ύπαρξη αυτής της ολιγομελούς κατηγορίας ΔΕΠ.
- Ζητάμε από την Κυβέρνηση να καθιερώσει την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση για τον κλάδο των μελών του Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού των ΑΕΙ.
- Να αποσύρει τους νόμους 4009/11 και 4076/12, που επιδιώκουν τη βίαιη επιβολή της ιδιωτικοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης (ανάμεσα στα άλλα, δίδακτρα για τους φοιτητές, κατάργηση δωρεάν συγγραμμάτων, κ.λπ., καθώς και την εξαθλίωση των ΔΕΠ με στόχο να τους ωθήσουν σε εργασία σε ιδιωτικά παράκεντρα).
- Να μην προχωρήσει στην παραπέρα απαξίωση του πανεπιστημιακού προσωπικού με μια ακόμη βάναυση περικοπή μισθών.
- Να προχωρήσει στην κάλυψη των κενών θέσεων, με σταδιακό διορισμό των από καιρού εκλεγμένων συναδέλφων.
Μια κοινωνία που δεν αντιλαμβάνεται ότι η καταστροφή της εκπαίδευσης καταστρέφει και την ίδια, είναι μια κοινωνία που πεθαίνει.
