Σήμερα, έκλεισε οριστικά και αμετάκλητα μία άγονη παρατεταμένη αυτοδιοικητική περίοδος για την πόλη της Παλλήνης

Σπύρος Κωνσταντάς

Έληξε και τυπικά, σήμερα, η εικοσάχρονη θλιβερή «καταχνιά» που επεφύλαξε στη δημοτική ενότητα Παλλήνης, η αυτοδιοικητική παρουσία του επί 12ετία δημάρχου της, κ. Σπ. Κωνσταντά.

Ανάγγειλε στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Παλλήνης την οριστική αποχώρησή του από την ενεργό δράση, αφήνοντας πίσω του ένα Δήμο βυθισμένο στο χρέος των περίπου 8 εκατομμυρίων € δίκην κληρονομιάς προς τον Δήμαρχο που τον διαδέχθηκε το 2011 και μια πόλη,

  • με ανύπαρκτες δομές,
  • με εκτεταμένες προχειροκατασκευές,
  • με σχολεία σε λυόμενες κατασκευές και δίπλα από το ρέμα
  • με πεζοδρόμια του ενός μέτρου,
  • με δρόμους πλάτους 6 μέτρων,
  • με εγκαταλελειμμένες περιοχές και
  • με τα τρία τέταρτα της πόλης, εκτός Σχεδίου!

Η αποχώρηση του κ. Σπ. Κωνσταντά, αναμφίβολα, αποτελεί γεγονός λύτρωσης και οριστικής απαγκίστρωσης από το παρελθόν της καταχνιάς και της οπισθοδρόμησης της πόλης, κυρίως, όμως, λειτουργεί ως σηματοδότης επαγρύπνησης ώστε να μην υπάρξει ποτέ πια στο μέλλον εμφάνιση αυτοδιοικητικού που να προσομοιάζει στη δική του περίπτωση.

Η αυτοδιοικητική συνταξιοδότηση του κ. Σπ. Κωνσταντά, αυτονόητα, τον εντάσσει στο παρελθόν της πόλης, δεν αρκεί όμως για να σβήσει τις γκρίζες εικόνες που συνθέτουν τα έργα και τις πολιτικές τακτικές της διοικητικής “ποιμαντορίας” του.

Οι μνήμες είναι πολλές, είναι ανεξίτηλες και θα ανακαλούνται συχνά-πυκνά από πολυάριθμες πλευρές. Πρωτίστως, εκ μέρους των πολιτών και δευτερευόντως από τους πολιτικούς αντιπάλους του προς τους οποίους, σταθερά και διαχρονικά ο κ. Σπ. Κωνσταντάς επιφύλαξε συμπεριφορές και υβρεολόγια, αντίστοιχα με αυτά που υιοθετεί και σήμερα με αλλεπάλληλες διαδικτυακές αναφορές του, προς το πρόσωπο του Δημάρχου κ. Αθ. Ζούτσου.

Αυτός ήταν ο κ. Σπ. Κωνσταντάς κι έτσι, στο διηνεκές θα τον θυμάται η πόλη.

Παρεμπιπτόντως και ο ΝΕΟΛΟΓΟΣ προς τον οποίο, επί χρόνια πολλά εκτόνωνε ένα πρωτοφανές μένος εξ αιτίας της κριτικής που ασκούσε στις εξαγγελίες του –όχι στα έργα του, δυστυχώς, δεν υπήρχαν- φτάνοντας μέχρι και του σημείου, στις εποχές της διοικητικής παντοδυναμίας του, να δίνει εντολές να πετάγονται τα φύλλα του στα απορρίμματα –ούτε καν στην ανακύκλωση….-

Τέλος και σε προσωπικό επίπεδο: καλά γηρατειά κ. Σπ. Κωνσταντά για να μπορεί έτσι να συντηρείται παραστατικότερα η θύμησή σας στην μνήμη όλων μας.

Ανδρέας Π. Χατζηνικολάου