- «Στους καιρούς εκείνους που δεν θα είμαι.
- Μαζί σου θα είναι ένα σύννεφο.
- Η σκιά του από πάνω σου συνέχεια.
- Εκείνο το σύννεφο είμαι εγώ.
- Δεν θα με γνωρίσεις…
- Ολομόναχη θα μιλάς με κάποιον που δεν είναι.
- Θα διηγείσαι όσα ποτέ δεν διηγήθηκες.
- Εκείνος που θα ακούει είμαι εγώ. Δεν θα με γνωρίσεις».
«Tolis loved Maria / Ο Τόλης αγάπησε τη Μαρία». Το μήνυμά του προωθήθηκε χθες από εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όλων των ηλικιών και εθνικοτήτων. Η τελευταία επιθυμία του 30χρονου γερακιώτη ήταν να φωνάξει δυνατά και να δυναμώσει η φωνή του με τη βοήθεια κάθε χρήστη του Διαδικτύου που προώθησε το μήνυμά του,
ότι αγάπησε τη Μαρία, τη σύντροφο της ζωής του, τη γυναίκα που στάθηκε δίπλα του μέχρι την τελευταία του στιγμή, που δυστυχώς ήλθε πολύ νωρίς. Στην άνθιση της νιότης του…
Η εξόδιος ακολουθία του Τόλη Γκανά έγινε το απόγευμα της Δευτέρας 24 Σεπτεμβρίου, στο Γέρακα από τον ιερό ναό Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και ο ενταφιασμός του στο κοιμητήριο της πόλης.
Με βαριά οδύνη τον αποχαιρέτισαν τα μέλη της οικογένειάς του, η αγαπημένη σύντροφος της ζωής του Μαρία και πλήθος κόσμου όλων των ηλικιών και από κάθε σημείο της Αττικής, δεδομένου ότι το μήνυμά του για τον έρωτά του προς τη Μαρία, συγκίνησε όλη τη διαδικτιακή κοινότητα του κόσμου. (έγινε top trend στο tweeter)
Στην εξόδιο ακολουθία παρέστησαν ο Δήμαρχος του Δήμου Παλληνης Θανάσης Ζούτσος, ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Γέρακα και αριθμός Δημοτικών Συμβούλων. ( ο αδελφός του εκλιπόντος, Παναγιώτης Γκανάς ήταν υποψήφιος Τοπικός Σύμβουλος στις εκλογές του 2010 με τον συνδυασμό του κ. Α. Ζούτσου)
Ο Τόλης (Αποστόλης) Γκανάς έπασχε τα τελευταία χρόνια από καρκίνο. Νιώθοντας το τέλος να πλησιάζει και την ασθένειά του να τον αποδυναμώνει, το μόνο που είχε ως τελευταία του επιθυμία ήταν να διαδώσει τον έρωτά του για τη Μαρία.
«Μας έκανε να ξανασκεφτούμε τις προτεραιότητές μας», έγραφε χθες ο χρήστης H.B., με την παράκληση να ακολουθήσουν κι άλλοι το παράδειγμά του και να διαδώσουν το μήνυμά του. «Την αγάπησε μέχρι τον θάνατό του και είναι φανερό πως την αγαπά ακόμη, τι κι αν τώρα είναι νεκρός. Διαδώστε το», συμπλήρωνε κάποιος άλλος.
Ερωτευμένοι από τα σχολικά τους χρόνια, η Μαρία βρισκόταν διαρκώς στο πλευρό του. Εκείνος μέσω του μπλογκ του http://docamiok.blogspot.gr/ αλλά και την προσωπική του σελίδα στο twitter (https://twitter.com/moloch82) αναρτούσε τις σκέψεις του, φωτογραφίες από το νοσοκομείο και τα αγαπημένα του πρόσωπα – τον πατέρα, τον αδελφό του -, ενθάρρυνε κι άλλους πάσχοντες, αυτοσαρκαζόταν με τη δική του περιπέτεια υγείας και σε κάθε ευκαιρία έγραφε για τη γυναίκα της ζωής του. Οπως σημείωναν αρκετοί χρήστες του Διαδικτύου χθες, που έκαναν το μήνυμα του Τόλη να είναι μεταξύ εκείνων που αναπαρήχθησαν περισσότερο διεθνώς στο Διαδίκτυο,
«αντί να τρομάξει από τον θάνατο, θέλησε ν’ αφήσει πίσω του το μήνυμα της αγάπης, που τελικά ήταν ισχυρότερη».
«Φυσικά και σκέφτομαι τον θάνατο», έγραφε ο Τόλης Γκανάς και συνέχιζε: «Τυπικά τουλάχιστον οι πιθανότητες επιβίωσης στον αγώνα μου είναι σημαντικά εναντίον μου. Σε στιγμές φιλοσοφίας όμως καταλαβαίνω το εξής: είμαστε όντα περίεργα, αγαπητέ. Ο θάνατός μου θα έλθει – μάλλον – είτε στον ύπνο μου, είτε σε κάποιο κώμα, είτε με κάποια ανακοπή, στα πλαίσια του καρκίνου. Μάλλον. Υπάρχουν ελπίδες να σκάσω από το φαγητό νωρίτερα. Μετά τον θάνατό μου όμως για μένα μαύρο. Ενας βαθύς ασυνείδητος ύπνος. Μετά τίποτα. Ούτε ανησυχία, ούτε σκέψεις, ούτε πόνος, ούτε φόβος, ούτε αγάπη, ούτε έρωτας, ούτε γέλιο, ούτε κλάμα. Τίποτα. Τότε τι φοβόμαστε; Τι μας νοιάζει το μετά αν δεν θα είμαστε εκεί για να το αντιληφθούμε; Καταλήγω ότι απλώς κάποιους τους αγαπάμε πιο πολύ από εμάς. Φοβάμαι περισσότερο πια για το τι θα απογίνουν οι άλλοι, κάποιοι περισσότερο από άλλους. Για τον πόνο που θα τους προξενήσω, το ότι δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα για να το πάρω πίσω. Δεν είμαστε τόσο εγωιστικά όντα τελικά», έγραφε ο Τόλης στην προτελευταία ανάρτηση του μπλογκ του, πέντε μήνες πριν, με τον τίτλο «Σκέψεις» και συνέχιζε: «Υπάρχει και η άλλη βέβαια όψη, άκρως εγωιστική. Γιατί να συνεχίζει η ζωή να “ζείται” – παθητική, κι ας μην υπάρχει – αν δεν είμαι εγώ στον κόσμο. Τι μέρες, νύχτες, χαμόγελα, στιγμές με πλεγμένα χέρια, παιχνίδια στην κουζίνα, αδιάφορους καβγάδες, βόλτες στην καλοκαιρινή Αθήνα, ταινίες, βιβλία, μουσικές θα χάσω;».
Εκτός από την ενασχόλησή του με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μία από τις αγαπημένες ασχολίες του Τόλη στις μοναχικές στιγμές του νοσοκομείου ήταν η ανάγνωση βιβλίων. Με αγαπημένο του τον τούρκο συγγραφέα και πολιτικό ακτιβιστή Αζίζ Νεσίν, μετέφρασε ένα ποίημά του με τίτλο «Δεν θα με γνωρίσεις», οι στίχοι του οποίου – όπως φαίνεται – είχαν μεγάλη σημασία για τον Τόλη και ήταν αφιερωμένοι στη Μαρία. «Στους καιρούς εκείνους που δεν θα είμαι. Μαζί σου θα είναι ένα σύννεφο. Η σκιά του από πάνω σου συνέχεια. Εκείνο το σύννεφο είμαι εγώ. Δεν θα με γνωρίσεις… Ολομόναχη θα μιλάς με κάποιον που δεν είναι. Θα διηγείσαι όσα ποτέ δεν διηγήθηκες. Εκείνος που θα ακούει είμαι εγώ. Δεν θα με γνωρίσεις».
«Τι μας νοιάζει το μετά αν δεν θα είμαστε εκεί για να το αντιληφθούμε; Καταλήγω ότι απλώς κάποιους τους αγαπάμε πιο πολύ από εμάς. Φοβάμαι περισσότερο πια για το τι θα απογίνουν οι άλλοι, κάποιοι περισσότερο από άλλους. Για τον πόνο που θα τους προξενήσω, το ότι δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα για να το πάρω πίσω. Δεν είμαστε τόσο εγωιστικά όντα τελικά», έγραφε ο Τόλης.
