ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: Οι προεκλογικές εξαγγελίες της Νέας Δημοκρατίας και η προγραμματική της απάτη

Για λαθροχειρίες και προγραμματική απάτη κατηγορεί τη ΝΔ ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε ανακοίνωσή του και παραθέτει όπως αναφέρει «τα δεδομένα σχετικά με το πραγματικό οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ, όπως αυτό αποτυπώνεται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας που η ίδια η κυβέρνηση της ΝΔ κατέθεσε τον περασμένο Απρίλιο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή: 

Δεδομένο 1ο: Το Πρόγραμμα Σταθερότητας περιλαμβάνει μόνο ένα από τα μέτρα του προεκλογικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας, αυτό της μεταρρύθμισης του ενιαίου μισθολογίου του δημοσίου από το 2024 με κόστος 0,3%. Τα υπόλοιπα μέτρα που ενσωματώνει το Σενάριο Βάσης του Προγράμματος Σταθερότητας είναι μέτρα που είναι ήδη σε ισχύ εδώ και καιρό και προφανώς δεν αποτελούν προεκλογικές εξαγγελίες προς μελλοντική υλοποίηση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εφαρμογή του κανόνα αναπροσαρμογής των συντάξεων, βάση πληθωρισμού και Α.Ε.Π., κατ’ εφαρμογή του Ν. 4387 που ψηφίστηκε το 2016. Η τήρηση του νόμου αυτού και τα επόμενα έτη εμφανίζεται από τη Νέα Δημοκρατία ως προεκλογική εξαγγελία!

Δεδομένο 2ο: Η εμφάνιση μέτρων που είναι ήδη σε ισχύ δεν είναι η μόνη λαθροχειρία που επιχειρεί η Νέα Δημοκρατία στο πρόγραμμα της. Σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2022-25, ο προγραμματισμός νέων προσλήψεων – δηλαδή η διαφορά προσλήψεων-αποχωρήσεων της γενικής κυβέρνησης – την τριετία 2023-25 αθροίζεται σωρευτικά στις 12900.

Η Νέα Δημοκρατία όμως δεσμεύεται για 50000 νέες καθαρές προσλήψεις σε βάθος τετραετίας το κόστος των οποίων, σύμφωνα με τον κύριο Σκέρτσο «έχει συμπεριληφθεί στις προβλέψεις του βασικού σεναρίου του Προγράμματος Σταθερότητας 2023-26». Είτε λοιπόν οι υπόλοιπες 37100 νέες καθαρές προσλήψεις θα γίνουν στο τέλος της περιόδου αυτής με πολύ σημαντική επιβάρυνση του μισθολογίου του δημοσίου, είτε η Νέα Δημοκρατία κοροϊδεύει τις Ελληνίδες και τους Έλληνες.

Αν όμως ισχύει το πρώτο, πώς γίνεται και το μισθολόγιο του δημοσίου αυξάνει στο τέλος της περιόδου με το πενιχρό 0,9%, τον χαμηλότερο ρυθμό αύξησης της τετραετίας;

Δεδομένο 3ο: Ο δημοσιονομικός χώρος που η ίδια προσδιορίζει, με τους δικούς της αριθμούς, στο Πρόγραμμα Σταθερότητας δεν ξεπερνά το 2026 το 0,3% του ΑΕΠ. Μία σειρά μέτρων που περιλαμβάνει το πρόγραμμά της, παραμένουν ακοστολόγητα και δεν χωρούν στο δημοσιονομικό περιθώριο που η ίδια υπολογίζει.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τη μείωση των τεκμηρίων διαβίωσης κατά 30%, την ενίσχυση 300 Κέντρων Υγείας με 5 επαγγελματίες ψυχικής υγείας ανά κέντρο, την εγγύηση πρόσβασης του ΕΚΑΒ σε 7 με 10 λεπτά σε αστικές και ημιαστικές περιοχές, τη μείωση κατά 50% του χρόνου αναμονής για χειρουργικές πράξεις, τη μείωση κατά 70% του χρόνου αναμονής στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών, την αύξηση κατά 50000 των θέσεων σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, τη σύσταση 150 νέων Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών, τη διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας παιδικών σταθμών ως τις 17:30, την επέκταση του ωραρίου του ολοήμερου σχολείου και τη διεύρυνση εφαρμογής του στο νηπιαγωγείο και το δημοτικό, την επέκταση της υποστηριζόμενης απασχόλησης για τα άτομα με αναπηρία και την διεύρυνση του θεσμού του προσωπικού βοηθού.

Για τα μέτρα αυτά, και για άλλα πολλά, δεν προβλέπεται δημοσιονομικός χώρος. Είτε όλα τα παραπάνω δε χρειάζονται πόρους προκειμένου να υλοποιηθούν είτε η Νέα Δημοκρατία έχει κατά νου μία σύγχρονη εκδοχή του θαύματος του χορτασμού των πεντακισχιλίων.

Το προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας περιλαμβάνει πολλά μέτρα που ισχύουν ήδη, πολλά μέτρα χωρίς δημοσιονομικό περιθώριο υλοποίησης, καθώς και υποσχέσεις για προσλήψεις για τις οποίες απλώς οι αριθμοί του Προγράμματος Σταθερότητας δε βγαίνουν. Περιλαμβάνει όμως και μέτρα που έχουν αποσιωπηθεί και τα παραθέτουμε παρακάτω:

Δεδομένο 4ο: Το μισθολόγιο του δημόσιου τομέα μειώνεται, σε όρους αγοραστικής δύναμης των μισθωτών, κατά 730 εκατομμύρια ευρώ στην τετραετία 2023-26. Στο δελτίο τύπου της Νέας Δημοκρατίας, ο κύριος Σκέρτσος το αμφισβητεί, ισχυριζόμενος πως ο υπολογισμός αυτός δεν λαμβάνει υπόψη τις μειώσεις της φορολογίας που περιλαμβάνουν την κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης, την κατάργηση παρακράτησης του 1% υπέρ του Ταμείου Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων, την αναμόρφωση του μισθολογίου των ιατρών του ΕΣΥ, τη διευθέτηση μισθολογικών αιτημάτων των ενόπλων δυνάμεων, την εισαγωγή των κινήτρων επίτευξης στόχων και την σε εξέλιξη αναμόρφωση των βαρέων και ανθυγιεινών. Ο ισχυρισμός του κυρίου Σκέρτσου είναι απολύτως λανθασμένος.

Όλα τα παραπάνω μέτρα είναι πλήρως ενσωματωμένα στο Σενάριο Βάσης του Προγράμματος Σταθερότητας (βλέπε σελίδα 20 του Προγράμματος) και κατά συνέπεια έχουν ληφθεί υπόψη στον υπολογισμό της εξέλιξης του μισθολογίου την τετραετία 2023-26.

Το μισθολόγιο του δημόσιου τομέα μειώνεται κατά 730 εκατομμύρια ευρώ, σε όρους αγοραστικής δύναμης των μισθωτών, παρά τα μέτρα αυτά. Με άλλα λόγια, τα μέτρα αυτά δεν είναι καν αρκετά για να διατηρήσουν στάσιμη την αγοραστική δύναμη των μισθωτών του δημόσιου τομέα στα επίπεδα του 2022. Στο τέλος της τετραετίας 2023-26, το πραγματικό εισόδημα των μισθωτών του δημόσιου τομέα έχει μειωθεί σημαντικά.

Δεδομένο 5ο: Οι πραγματικές καταναλωτικές δαπάνες του δημοσίου μειώνονται στην τετραετία 2023-26 κατά 1,1 δις ή 10%. Στο δελτίο τύπου της Νέας Δημοκρατίας, ο κύριος Σκέρτσος δεν αρνείται τη μείωση των πρωτογενών καταναλωτικών δαπανών του δημοσίου αλλά την αποδίδει στην κανονικοποίησή τους μετά το 2022 καθώς, όπως ο ίδιος λέει «οι δαπάνες αυτές ήταν σημαντικά αυξημένες το περασμένο έτος, λόγω της πρωτοφανούς ενεργειακής κρίσης όπου το δημόσιο αναγκάστηκε να δαπανήσει μεγάλα ποσά σε καύσιμα και ενέργεια, κόστος που τα επόμενα έτη μειώνεται καθώς παρατηρείται μείωση των διεθνών τιμών ενέργειας».

Δυστυχώς για τον κύριο Σκέρτσο, η μείωση των πρωτογενών δαπανών του δημοσίου κατά 10% στην τετραετία 2023-26 είναι σε όρους πραγματικούς, αφού δηλαδή αφαιρεθεί η επίδραση του πληθωρισμού, και του ενεργειακού κόστους, από το αντίστοιχο ονομαστικό μέγεθος.

Η μεγάλη δε μείωση συντελείται μετά το 2023 όταν ο σχετικός αποπληθωριστής δημόσιας κατανάλωσης κινείται κατά μέσο όρο κάτω του 2%. Πρόκειται λοιπόν για συνειδητή περιστολή της δημόσιας κατανάλωσης, δηλαδή πρωτογενών δαπανών σε κρίσιμους τομείς της κρατικής λειτουργίας που εκτείνονται από τη δημόσια παιδεία, την υγεία, την ασφάλεια του πολίτη, την πολιτική προστασία, όπως τη δασοπυρόσβεση κλπ.

Δεδομένο 6ο: Η μέση ονομαστική αμοιβή της μισθωτής εργασίας στην τετραετία 2023-26, αυξάνεται κατά το ήμισυ της προεκλογικής υπόσχεσης της Νέας Δημοκρατίας – 12,8% αντί για 25%.

Εδώ το δελτίο τύπου της Νέας Δημοκρατίας παραδέχεται πως η μέση ονομαστική αμοιβή ανά μισθωτό αυξάνει πράγματι κατά 12,8% έως το 2026 αλλά προβλέπει περαιτέρω αύξηση στο 16% το 2027. Προβλέπει δε πως η αύξηση του κατώτατου μισθού στην τετραετία κατά 21,8% θα οδηγήσει σε περαιτέρω ώθηση της μέσης αμοιβής των μισθωτών κατά 9%.

Η πρόβλεψη αυτή είναι απολύτως αβάσιμη. Σύμφωνα με τα στοιχεία μέσων αμοιβών μισθωτής εργασίας του ΟΟΣΑ, ισόποση αύξηση του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα από τον Φεβρουάριο του 2019 ως τον Μάιο του 2022 (21,7%) οδήγησε σε αύξηση της μέσης ονομαστικής αμοιβής κατά λιγότερο από 1%.

Το Πρόγραμμα Σταθερότητας δείχνει επίσης πως, σε όρους αγοραστικής δύναμης, η μέση αμοιβή μισθωτής εργασίας στην τετραετία 2023-26 θα αυξηθεί κατά μόλις 1,3% ενώ η μέση αύξηση της παραγωγικότητας την ίδια περίοδο κινείται στην περιοχή του 7%. Με απλά λόγια, ενώ η πίτα μεγαλώνει, οι μισθωτοί του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα δεν ωφελούνται.

Δεδομένο 7ο: Η Νέα Δημοκρατία χρησιμοποίησε τον πληθωρισμό ως κρυφό φόρο, συλλέγοντας περίπου 6 δις πέρα και πάνω από τις προβλέψεις των προϋπολογισμών 2022 και 2023. Προκειμένου να στρέψει την συζήτηση μακριά από την υπέρμετρη φορολογική επιβάρυνση των νοικοκυριών εξαιτίας της ακρίβειας η ΝΔ επικαλείται για την υπεραπόδοση του ΦΠΑ την αύξηση των εσόδων από τον τουρισμό και την ιδιωτική κατανάλωση.

Οι εισπράξεις όμως από τον τουριστικό κλάδο σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας το 2022 ήταν κατά 3% χαμηλότερες από το 2019, κάτι που προφανώς δεν μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη απόδοση του ΦΠΑ (τα έσοδα από ΦΠΑ ήταν 20% περισσότερα το 2022 σε σχέση με το 2019).

Την ίδια στιγμή ακόμα και η αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 7.8% το 2022 σε σχέση με το 2021 που επικαλείται η ΝΔ είναι εντελώς αναντίστοιχη με την τριπλάσια σχεδόν αύξηση του ΦΠΑ το ίδιο διάστημα (αύξηση της τάξεως του 22%) . Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι το μόνο μέγεθος που μπορεί να δικαιολογήσει τα υπέρογκα έσοδα από τον ΦΠΑ είναι η έκρηξη της ακρίβειας και η αυξημένη επιβάρυνση των καταναλωτών.

Ακολούθως αναφέρει: «οι αριθμοί του Προγράμματος Σταθερότητας 2024-26 ρίχνουν φως στο πραγματικό οικονομικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, αυτό που θα υλοποιήσει αν εκλεγεί:

– Ακοστολόγητες προεκλογικές υποσχέσεις χωρίς το δημοσιονομικό περιθώριο για να τις υλοποιήσει.

– Πραγματική μείωση του μισθολογίου των δημοσίων υπαλλήλων κατά 730 εκ σωρευτικά στην τετραετία και σημαντική υποχώρηση της αγοραστικής τους δύναμης.

-Πραγματική μείωση των πρωτογενών καταναλωτικών δαπανών σε κρίσιμους τομείς του δημοσίου κατά 1.1 δις η 10% σωρευτικά στην τετραετία.

-Πραγματική αύξηση μόλις 1,3 % της μέσης αμοιβής της μισθωτής εργασίας σωρευτικά στην τετραετία αντί για ονομαστική αύξηση 25% που υπόσχεται ενώ το εθνικό εισόδημα αυξάνει το ίδιο διάστημα περισσότερο από 10%.