Οι ελληνικές αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου 1998 ήταν οι πρώτες που διεξάγονται με την εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστρια.
Χριστίνας Κούνα
Σε εθνικό επίπεδο, έχουμε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ υπό την πρωθυπουργία του Κώστα Σημίτη και μια από τις πρώτες τηλεοπτικοποιήσεις του κομματικού ανταγωνισμού μέσα από το debate των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων.
Πολιτισμικές χροιές που δεν αφήνουν ανεπηρέαστες και τις εκλογές της δεύτερης τάξεως. “Η κάλπη κλείνει, η τηλεόραση ανοίγει” τιτλοφορούν με άρθρο τους τα “ΝΕΑ”.
Βρισκόμαστε στα τέλη των 90s όπου οι συλλογικές φωνές κραυγάζουν να εξατομικευτούν. Μια δεκαετία με γενέθλια ιδιωτικής τηλεόρασης, μαθητικές κινητοποιήσεις, προσμονή ολυμπιακών αγώνων και το θάνατο του δικού μας Ανδρέα.
Μια δεκαετία με γαρύφαλλο και συλλαλητήριο.
Από το συνθηματολόγιο των αρχών της δεκαετίας του Παπαθεμελή στον Γεράσιμο που δεν θα καθόταν καλά στο τέλος της δεκαετίας.
Μια ελληνική δεκαετία punk με έντονα οικονομικά φολκλόρ στοιχεία. Το δεκαχίλιαρο στο μέτωπο του οργανοπαίκτη δεν είναι μια συλλογική ανάμνηση της νοσταλγίας παλαιών δεκαετιών.
Το δεκαχίλιαρο τώρα πέφτει στο πάτωμα. Είναι το δικό σου δεκαχίλιαρο και η δικιά σου εξατομικευμένη βιογραφία για να το αποκτήσεις και να το διαθέσεις όπως θέλεις.
H ελληνική δεκαετία του 1990 δεν είναι μια κριτική στις παχυλές οικονομικές σπατάλες ούτε μια ανάμνηση του τι χάσαμε.
Η ελληνική δεκαετία του 1990 είναι εθνική ( Ίμια, Σκόπια) και είναι και μια δεκαετία, τρυφερή. Τα παιδικά προγράμματα της δημόσιας τηλεόρασης ακόμη σε ξυπνούν.
Στα του Πικερμίου. Η κοινότητα της Ανατολικής Αττικής κοσμείται ακόμη με το παλαιό βαγόνι, αρχίζουν οι διαβουλεύσεις για ανάγκη καινούργιων σχολικών υποδομών και το ζήτημα των παλαιοντολογικών ανασκαφών – και μια πιθανή μουσειοποίηση των στην περιοχή- είναι ανοικτό.
Στις κοινοτικές εκλογές του 1998 σε ένα πληθυσμό 1.293 κατοίκων εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι είναι οι 814. Έχουμε αυξημένη πολιτική συμμετοχή καθώς ψηφίζουν οι 739 και όσοι πιθανόν διαμαρτύρονται για το υπάρχον πολιτικό σύστημα -όπως αυτό εκφράζεται δια μέσω των συνδυασμών- ανέρχονται στους 31 ψηφοφόρους. (λευκά ή άκυρα).
Ο συνδυασμός του Ε. Ξηντάρα «Πικέρμι» συγκεντρώνει το 38,6 τοις εκατό των ψήφων ( ήτοι 273 ψήφοι).
Ακολουθεί ο Α. Ξηντάρας με 244 ψήφους και τη «Νέα Πορεία Πικερμίου» και τέλος στην τρίτη θέση ο Π. Γκινοσάτης με το «Όραμα –Προοπτική, Ανεξάρτητου Συνδυασμού Πικέρμι» και τις 191 ψήφους.
Οι τρεις υποψήφιοι διαλέγουν το τοπωνύμιο για τον συνδυασμό τους. Επικοινωνιακά το «Πικέρμι» είναι εύκολο να συνδεθεί ταυτοτικά με τον παλαιό κάτοικο του Πικερμίου, δηλώνει ασφάλεια. Σχεδόν οντολογική. Στέκει από μόνο του χωρίς προσδιορισμούς.
Το «Νέα Πορεία Πικερμίου» επικοινωνιακά ίσως προσπαθεί να διαχωριστεί από το «παλαιό Πικέρμι» και στο όνομα του τρίτου συνδυασμού επικοινωνιακά δηλώνεται η ανάγκη κομματικού αποχρωματισμού «ανεξάρτητου».
Ένα πονεμένο πεντελικό όρος (φωτιά 1995) και ένα ονειρικά φαντασιωτικό μιλένιουμ προ των πυλών.
__________________
* μανιφακτούρα: Παραγωγική μονάδα στην οποία εργάζονταν επαγγελματίες χειροτέχνες
