Με την επισήμανση ότι «τα αντιπλημμυρικά έργα πρέπει σχεδιάζονται σε όλη τη λεκάνη απορροής και όχι μόνο στη πόλη» και την εκτίμηση ότι «τα τσιμέντα και τα συρματοκιβώτια πρέπει να είναι η τελευταία και σπάνια λύση»,
η «Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας» εξέδωσε ανακοίνωση διαμαρτυρόμενη για την επιλογή του Δημάρχου Ραφήνας-Πικερμίου ότι «αντί να στείλει πίσω τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας και να υποστηρίξει τη σύγχρονη λογική διάνοιξης του, ανακοίνωσε στην Επιτροπή Διαβούλευσης ότι περιοχές που έχουν αυθαίρετα στενέψει την κοίτη του ρέματος είναι υπό ένταξη στο σχέδιο πόλης!»
Η «Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας» προτρέπει το Δήμαρχο να προβληματιστεί για τα όσα συνέβησαν στη Δυτική Αττική, «να αφήσει στην άκρη τις καταστροφικές κινήσεις για το θεαθήναι» και «να απορρίψει έστω και την ύστατη στιγμή τα σχέδια που δρομολογούνται βάση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το Μεγάλο Ρέμα η οποία κινείται στην ίδια απαρχαιωμένη και αποτυχημένη φιλοσοφία διαχείρισης των ρεμάτων που έπνιξαν τη Δυτ.Αττική.»
Ακολουθεί η ανακοίνωση της «Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας»
«Οι μέχρι στιγμής 16 νεκροί και οι αμέτρητες κατεστραμμένες περιουσίες στη Δυτική Αττική απέδειξαν με τον πιο τραγικό τρόπο πως οι βίαιες παρεμβάσεις στα ρέματα είναι ένας βέβαιος τρόπος να φτάσει ένας τόπος στην καταστροφή.
Στην καταστροφή την οποία υφίσταται όποιος νομίζει λανθασμένα πως μπορεί να σταθεί απέναντι από τη φύση, με αξίωση μάλιστα να είναι ο νικητής σε μία ενδεχόμενη αναμέτρηση μαζί της.
Οι αιτίες της τραγωδίας (αυτής, των προηγούμενων και των επόμενων) είναι η συστηματική επί σειρά δεκαετιών κακοποίηση των ρεμάτων με μπαζώματα, αυθαίρετες καταπατήσεις και νόμιμα(;) σχέδια πόλης που στενεύουν τις κοίτες, τεχνικά έργα εγκιβωτισμού και κάλυψης ρεμάτων, εξαφάνιση των δασών στους ορεινούς όγκους και πάει λέγοντας.
Η τραγωδία που ζήσαμε θα έπρεπε να μας προβληματίσει για να μην επαναλάβουμε λάθη του παρελθόντος στα 50 ρέματα που απέμειναν στην Αττική από τα 700 που υπήρχαν σε περίοδο μάλιστα πριν από την κλιματική αλλαγή.
Η σύγχρονη διεθνής προσέγγιση στο ζήτημα των ρεμάτων όχι μόνο αντίκειται πλέον στη λογική της τσιμεντοποίησης – εγκιβωτισμού, αλλά ενισχύει την αποκάλυψη των κλειστών ρεμάτων (daylighting) και την οικομηχανική επέμβαση (Bioengineering).
Στις πόλεις και τους οικισμούς η σύγχρονη πρακτική δίνει στα ρέματα το χώρο που χρειάζονται για πλημμύρα που γίνεται μια φορά στα 50 ή 100 χρόνια, εντάσσοντας τα ρέματα ως φυσικά οικοσυστήματα μέσα στη πόλη και ή δυνατόν με διαδρόμους σύνδεσης με τα οικοσυστήματα εκτός πόλης.
Τα αντιπλημμυρικά έργα πρέπει σχεδιάζονται σε όλη τη λεκάνη απορροής και όχι μόνο στη πόλη, όπου τα τσιμέντα και τα συρματοκιβώτια πρέπει να είναι η τελευταία και σπάνια λύση.
Μόνο αυτή η προσέγγιση διαχείρισης των ρεμάτων μπορεί να σώσει και τους ανθρώπους και το φυσικό περιβάλλον.
Ο Δήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου όμως δε φαίνεται να έχει παραδειγματιστεί από τις συμφορές και τα δεινά που υπέστη αυτές τις μέρες η Δυτ. Αττική.
Αντί να στείλει πίσω τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και να υποστηρίξει τη σύγχρονη λογική διάνοιξης των ρεμάτων, ανακοίνωσε στην Επιτροπή Διαβούλευσης ότι περιοχές που έχουν αυθαίρετα στενέψει την κοίτη του ρέματος είναι υπό ένταξη στο σχέδιο πόλης!
Για να παρουσιάσει έργο δε, έστησε εχθές 16/11 θεατρική παράσταση με τρία χωματουργικά μηχανήματα στριμωγμένα μέσα στην κοίτη του Μεγάλου Ρέματος τα οποία εκτός της απομάκρυνσης φερτών υλικών (για μέρος των οποίων είναι υπεύθυνος αντιδήμαρχός του που μέχρι την καταγγελία μας τον Αύγουστο είχε μετατρέψει την όχθη του ρέματος σε χώρο απόθεσης αδρανών και χωματουργικών μηχανημάτων) αποψίλωσε και τη βλάστηση, ζημιώνοντας τελικά το ρέμα και την πόλη μας, όπως γίνεται πάντοτε όταν οι καθαρισμοί γίνονται με μηχανικά μέσα εντός της κοίτης.
Αν ο Δήμαρχος πραγματικά δε θέλει να ζήσουμε και στη Ραφήνα τα όσα έζησε αυτές τις μέρες η Δ.Αττική , ας αφήσει στην άκρη τις καταστροφικές κινήσεις για το θεαθήναι και ας απορρίψει έστω και την ύστατη στιγμή τα σχέδια που δρομολογούνται βάση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το Μεγάλο Ρέμα η οποία κινείται στην ίδια απαρχαιωμένη και αποτυχημένη φιλοσοφία διαχείρισης των ρεμάτων που έπνιξαν τη Δυτ.Αττική.»
