Το «Οινοποιείο Πέτρου» είναι ένας από τους λίγους πολιτιστικούς χώρους του Δήμου Παλλήνης με τη δική του συμβολή στην ανάδειξη δράσεων και εκδηλώσεων με αποδέκτη την τοπική κοινωνία.
Η λειτουργία του ξεκίνησε τον τελευταίο χρόνο της δημαρχιακής θητείας του Σπύρου Κωνσταντά (2010) στον οποίο και πιστώνεται η κατασκευή του.
Διεκδίκησε με συνεπή και επίμονο τρόπο το όλο έργο από την εποχή της δεύτερης θητείας του στον πρώην Δήμο Παλλήνης, (2000) και είναι αυτός που εγκαινίασε τη λειτουργία του λίγο πριν παραδώσει τη διοίκηση στον Θανάση Ζούτσο, ως επικεφαλής των δύο ενωμένων Δήμων, Γέρακα και Παλλήνης.
Στον κ. Α. Ζούτσο, λοιπόν, έπεσε ουσιαστικά η ευθύνη να αξιοποιήσει τον νεόδμητο χώρο, να τον εντάξει στους προγραμματισμούς του Δήμου και κατ΄επέκταση, να αναλάβει και τις όποιες ευθύνες συνεπάγονταν από τη λειτουργία του, από τις υποχρεώσεις που τον προσδιόριζαν και από την ιστορία που τον χαρακτήριζαν.
Ανταποκρίθηκε σε όλο το παραπάνω πλαίσιο ο Δήμαρχος του ενιαίου Δήμου;
Η εξιστόρηση της όλης ιστορίας που ακολουθεί δείχνει αν ανταποκρίθηκε ο κ. Α. Ζούτσος στις ευθύνες του, αν διασφάλισε, ως όφειλε, τον σημερινό λειτουργικό χαρακτήρα του «Οινοποιείου Πέτρου» και αν, τέλος, τίμησε με τον πρέποντα σεβασμό εκείνους που με την προσφορά τους συνέβαλαν στην δημιουργία μιας χρήσιμης πολιτιστικής κοιτίδας στην «καρδιά» της πόλης.
Ας πάρουμε την ιστορία από τη …γένεση της.
- Στις 18 Φεβρουαρίου 1977 η Μαρία Πέτρου του Πέτρου από την Παλλήνη, συντάσσει διαθήκη με την οποία προσφέρει όλη την περιουσία της στο ελληνικό δημόσιο. Στην προσφερθείσα περιουσία συγκαταλέγεται και μια έκταση γης 3.263 τετρ. μέτρων επί της Λεωφόρου Μαραθώνος με κτίσμα το οποίο στα χρόνια που η Παλλήνη ήταν Κοινότητα Χαρβατίου, λειτουργούσε ως Οινοποιείο.
- Στις 9 Οκτωβρίου 2000 με απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Πολιτισμού, αποφασίζεται ότι, «η επωφελέστερη διάθεση του ακινήτου θα γίνει σύμφωνα με την υπ΄αριθμό 1720/1998 απόφαση του Εφετείου Αθηνών με την παραχώρηση του ως άνω ακινήτου μετά των εγκαταστάσεων του στον Δήμο Παλλήνης, έναντι καταβολής μισθώματος προς το ελληνικό δημόσιο.»
Επισήμανση «Ν»: Ο τότε Δήμαρχος Σπύρος Κωνσταντάς, συνειδητοποιώντας ότι η πόλη του στερείται χώρου για τις πολιτιστικές και εν γένει κοινωνικές εκδηλώσεις, ξεκίνησε τα πήγαινε – έλα σε υπουργούς της κυβέρνησης Κ. Σημίτη. Εκ του αποτελέσματος, τα κατάφερε. Οι διαπραγματεύσεις με τον εκπρόσωπο των δύο υπουργείων καταλήγουν σε μία συμφωνία, στην οποία περιλαμβάνονται οι εξής όροι και δεσμεύσεις.
- Μισθώνεται για 20 χρόνια στο Δήμο Παλλήνης το ακίνητο των 263 τ.μ. . Η μίσθωση άρχισε να ισχύει στις 16 Μαΐου 2001 και λήγει στις 16 Μαΐου 2021.
Επισήμανση «Ν»: σε περίπου 3 μήνες από σήμερα, το Οινοποιείο Πέτρου επιστρέφει στο Υπουργείο Πολιτισμού και για την ακρίβεια στο ΤΑΙΠΕΔ προς το οποίο μεταβιβάστηκε πριν λίγα χρόνια…! Προφανώς και δεν το γνωρίζει αυτό η δημοτική αρχή. Αν, ήταν στα υπόψη της θα είχε ήδη δρομολογήσει εντατικές ενέργειες από πέρυσι και όχι τρεις μήνες πριν επιστραφεί το Οινοποιείο Πέτρου στον εκχωρητή του.
Απορίας, άξιον, με ποια επιχειρήματα θα προσέλθει η δημοτική αρχή να πείσει για την ανανέωση της σύμβασης, όταν η συμβολαιογραφική πράξη με το Ελληνικό Δημόσιο έχει μέχρι σήμερα καταστρατηγηθεί κατάφωρα.
Σε ό,τι αφορά το ΤΑΙΠΕΔ -πρόκειται για φορέα ελεγχόμενο από τους δανειστές της χώρας μας- πόσο πρόθυμο είναι να συναινέσει στην εκ νέου παραχώρηση, όταν με βάση τη δική του φιλοσοφία, «όλα κοστολογούνται και όλα πληρώνονται προς χάριν της εξόφλησης των δανείων της χώρας μας;
Αναμφίβολα, πρόκειται για μια δύσκολη υπόθεση, την οποία σε κάθε περίπτωση, οι δημότες, ειδικά της δημοτικής ενότητας Παλλήνης, μετά και την διαφαινόμενη κρίσιμη εξέλιξη που αποκαλύπτει σήμερα ο «Νεολόγος» θα παρακολουθούν με εξαιρετικό ενδιαφέρον.
- Το μηνιαίο μίσθωμα που συμφωνήθηκε να καταβάλλει ο Δήμος Παλλήνης στο Υπουργείο Πολιτισμού ορίστηκε στο ποσό των 100.000 δρχ. (περίπου 300 € ) αναπροσαρμοζόμενο κάθε χρόνο μετά την πρώτη διετία στο ύψος του τρέχοντος πληθωρισμού συν μια ποσοστιαία μονάδα. Το μίσθωμα θα καταβάλλεται από το Δήμο Παλλήνης στην αρχή κάθε μήνα αρχής γενομένης από πρώτης Ιουνίου 2001»
Επισήμανση «Ν»: Το μίσθωμα των 300 μέχρι και πρόσφατα δεν καταβάλλονταν. (η «παράλειψη» αυτή, άραγε πως μπορεί να αιτιολογηθεί στους εκπροσώπους του ελληνικού δημοσίου και τέλος, πόσο υπεύθυνη πράξη για ένα Δήμο με κύρος, συνιστά μια τέτοια συμπεριφορά;)
- Αναφέρεται στην συμβολαιογραφική πράξη: «το κτίριο του παλαιού Οινοποιείου θα λειτουργήσει μετά από προηγούμενη αναπαλαίωση του, ως Μουσείο Και Κέντρο Οινικής Παράδοσης και Πολιτισμού, με σκοπό τη διατήρηση και διάδοση της οινικής παράδοσης στη χώρα μας ευρύτερα αλλά και στην περιοχή των Μεσογείων Αττικής, ειδικότερα υπό τον όρο ότι θα ληφθεί μέριμνα, ως δέσμευση του ως άνω μισθωτή Δήμου να παραμείνει εμφανής η ονομασία του πρώην Οινοποιείου Πέτρου και του διακριτικού όρου PALLINI Α με την χρήση ανάλογης προσωνυμίας προς τιμή και εις μνήμη της διαθέτιδος Μαρίας Πέτρου.
Επισήμανση «Ν»: Οι τελευταίες 9 λέξεις της παραγράφου, ναι, περιέχονται στη σύμβαση μεταξύ Δήμου Παλλήνης και Ελληνικού Δημοσίου. Κι όμως, το Δημοτικό Συμβούλιο επί προεδρίας Κ. Σμέρου και επί δημαρχίας Θανάση Ζούτσου, φρόντισαν όχι μόνο να καταργήσουν το 2017 τον οικογενειακό τάφο της διαθέτιδος (ευεργέτιδας) Μαρίας Πέτρου αλλά και να καταστρέψουν ένα έργο τέχνης που κοσμούσε το μνήμα. (ήταν πιστό αντίγραφο του έργου τέχνης που κοσμεί ακόμη και σήμερα τον τάφο του Κ. Τσαλδάρη στο Α΄ Νεκροταφείο της Αθήνας)
Πρόκειται για ολίσθημα βαριάς μορφής και ίσως ακόμη και μια δημόσια συγνώμη να μην είναι αρκετή για να εξαγνίσει τα «απόνερα του.»
Τέλος, η κοινή υπουργική απόφαση επιβάλλει για το Οινοποιείο Πέτρου ως γενική ονομασία του, τον τίτλο «Μουσείο και Κέντρο Οινικής Παράδοσης και Πολιτισμού» απαιτώντας την πλήρη συμμόρφωση του «εκμισθωτή» Δήμου Παλλήνης. Με αυτό τον τίτλο το έργο εντάχθηκε στο ειδικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, WITRANET από το οποίο και χρηματοδοτήθηκε προκειμένου να ολοκληρωθεί η κατασκευή του.
- Αναφέρεται στην συμβολαιογραφική πράξη: «Ο Δήμος θα έχει την ευθύνη της διατήρησης και συντήρησης του κτιρίου σε καλή κατάσταση καθόλη την διάρκεια της μίσθωσης χωρίς επιβάρυνση του Δημοσίου και αφού προηγουμένως αυτός προβεί στην αναπαλαίωση των κτιριακών εγκαταστάσεων του όλου ακινήτου σύμφωνα με την υπάρχουσα τεχνική μελέτη του προϋπολογισμού και υπό την επίβλεψη αρμόδιας υπηρεσίας του Δημοσίου.»
- Αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην σύμβαση των δύο πλευρών: «οι εσωτερικοί χώροι θα διαμορφωθούν ως εξής: το ισόγειο θα αποτελείται από το Μουσείο Οίνου με τα παλαιά μηχανήματα όπως τις δύο μέγγενες και μια καντίνα και από μια αίθουσα συγκεντρώσεων χωρητικότητας 143 ατόμων με τους βοηθητικούς χώρους, τη σκηνή και τα καμαρίνια.»
Επισήμανση «Ν»: Παρόλες τις πιέσεις, τις οχλήσεις και τις παραστάσεις των ανθρώπων του «Παλληνέα» όπως και της απογόνου της Μαρίας Πέτρου, της ιατρού, Μέλπως Πέτρου, (πρώην Δημοτικής Συμβούλου και Αντιδημάρχου με την παράταξη του Θοδ. Γκοτσόπουλου) το Μουσείο Οίνου ουδέποτε δημιουργήθηκε. Άλλη, μία, παραβίαση της σύμβασης από το Δήμο Παλλήνης, ιδιαίτερα προσβλητική προς τη μνήμη της ευεργέτιδας Μαρίας Πέτρου.
Με την ολοκλήρωση της μικρής ιστορίας του «Οινοποιείου Πέτρου» η επί το νομιμότερο, του «Μουσείου και Κέντρου Οινικής Παράδοσης και Πολιτισμού» οι ευθύνες γίνονται σαφείς και φυσικά έχουν όνομα και επώνυμο.
