Τον έντονο προβληματισμό του για τις σοβαρότατες χρονικές καθυστερήσεις που παρατηρούνται στην ολοκλήρωση της κατασκευής του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων (ΚΕΛ) Κρωπίας – Παιανίας, εκφράζει ο Γιάννης Σγουρός.
Το κορυφαίο περιβαλλοντικό έργο που με την ολοκλήρωσή του θα απαλλάξει 200.000 κατοίκους και επισκέπτες στην Ανατολική Αττική από 40.000 βόθρους και την χώρα μας από την επιβολή υψηλών προστίμων προς την Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω της μη τήρησης της νομοθεσίας περί διαχείρισης των υγρών λυμάτων, έχει ήδη βρεθεί εκτός αρχικών χρονοδιαγραμμάτων, αφού από το 2016 η ημερομηνία περάτωσής του αναμένεται, καλώς εχόντων των πραγμάτων, στο τέλος του 2020.
Όπως σημειώνει ο Γ. Σγουρός οι καθυστερήσεις που παρατηρούνται οφείλονται κατά κύριο λόγο στην πρωτοφανή αδυναμία επίβλεψης και συντονισμού της διοίκησης της Περιφέρειας με τους εμπλεκόμενους φορείς (αρχαιολογία, δασαρχείο, αποκεντρωμένη διοίκηση, διάφορα Υπουργεία στη χορήγηση αδειών κ.λ.π) πράγμα που μεταθέτει διαρκώς την ημερομηνία ολοκλήρωσής του.
Σημειώνεται ότι το έργο, που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ, ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς το 2013, αφού ξεπέρασε με απόλυτη διαφάνεια και νομιμότητα όλες τις εμπλοκές και τα νομικά προσκόμματα 43 διαφορετικών προσφυγών στα δικαστήρια και αποτελούσε τη ναυαρχίδα σειράς έργων που μαζί με το ΚΕΛ Μαραθώνα, το ΚΕΛ Ραφήνας- Αρτέμιδας, τα έργα των μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων θα επέλυαν οριστικά τα μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα της Αττικής.
Δυστυχώς όμως από τον αρχικό σχεδιασμό άλλα έργα ακυρώθηκαν λόγω ιδεοληψιών (π.χ. μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων μέσω ΣΔΙΤ) και άλλα καθυστερούν ανεπίτρεπτα.
Σε δηλώσεις του ο Γιάννης Σγουρός τόνισε ότι «Η διοίκηση της Περιφέρειας αντί να πιέζει ώστε να επιταχύνει τις διαδικασίες ολοκλήρωσης, επιδεικνύει πρωτοφανή αδιαφορία, με αποτέλεσμα το έργο να είναι ουσιαστικά στον αυτόματο πιλότο.
Ήδη οι επιπτώσεις για το περιβάλλον, τους κατοίκους, την οικονομία είναι εξαιρετικά δυσμενείς. Καλούμε κυβέρνηση και περιφέρεια να συντονίσουν τον βηματισμό τους για να μην χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος. Καλές είναι οι διακηρύξεις περιβαλλοντικής ευαισθησίας, ακόμα καλύτερα όμως όταν δεν μένουν στα λόγια».
