Με την αύρα της συγκυρίας εναντίον της, η ΠΑΣΚ των Δασκάλων πρώτη στις εκλογές!

Αναλυτικά τα αποτελέσματα των εκλογών στον “Α. Δελμούζο”

ΠΑΣΚ ΠΕ :                                          218 ψήφους – 3 έδρες

ΔΑΚΕ ΠΕ :                                          148 ψήφους – 2 έδρες

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ :                              137 ψήφους – 2 έδρες

ΕΣΑΚ ΔΕΕ :                                         72 ψήφους – 0 έδρες

Αγωνιστικές Κινήσεις

Εκπαιδευτικών:                                   70 ψήφους – 0 έδρες

 

Εκλέγονται

Από την ΠΑΣΚ Π.Ε.

Σεχίδης Σάββας

Τσάκαλος Κώστας

Καρράς Γιώργος

(επανεκλογή και των τριών)

 

Από την ΔΑΚΕ Π.Ε

Πούλος Άγγελος (επανεκλέγεται)

Μπαγεώργος Ζώης

 

Από την Ανεξάρτητη Ριζοσπαστική Παρέμβαση – Συνεργαζόμενοι (ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε)

Κανδηλώρος Χρήστος

Δρακοπούλου Σταυρούλα

 Σ΄αυτές τις εκλογές:

Ψήφισαν 731

Έγκυρα 645

Άκυρα-Λευκά 86

 

 

Πρώτα συμπεράσματα

Δεδομένων των πολιτικών και οικονομικών συγκυριών και τις όποιες «παρενέργειές» τους στην προσκείμενη προς το ΠΑΣΟΚ συνδικαλιστική οργάνωση ΠΑΣΚ Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, το εκλογικό αποτέλεσμα που αναδείχθηκε από τις κάλπες στην Γενική Συνέλευση του «Α. Δελμούζου» προσφέρεται για πολλαπλή, κυρίως, όμως, για μία διεισδυτική, ψύχραιμη ανάλυση.

Το εκλογικό σώμα των δασκάλων που υπηρετεί στα Σχολεία της περιοχής μας –συμπεριλαμβανομένου και ενός μικρού αριθμού εκπαιδευτικών στα γραφεία της Διεύθυνσης Πρωτ. Εκπαίδευσης στα Γλυκά Νερά- ανανέωσε την εμπιστοσύνη του προς τα μέλη της ΠΑΣΚ, επικροτώντας, προφανώς, τα αποτελέσματα που είχε η διετής θητεία τους στο Διοικητικό Συμβούλιο του «Α. Δελμούζου».

Η ΠΑΣΚ Π.Ε.

Η ΠΑΣΚ Π.Ε.–αν και με απώλεια δυνάμεων σε σχέση με το 2009- κατάφερε να εξασφαλίσει την πρώτη θέση με διαφορά 70 ψηφοδελτίων από τον συνδυασμό της ΔΑΚΕ Π.Ε. κατακτώντας 3 έδρες έναντι 4 που είχε ως τώρα.

Η περίπτωση της ΠΑΣΚ Π.Ε. διακρίνεται για τα ιδιότυπα χαρακτηριστικά της. …. Φέρει έναν τίτλο που παραπέμπει απευθείας στην κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, στο μνημόνιο, στις ανυπόφορες συνθήκες στις οποίες διαβιώνει σήμερα η κοινωνία μας και παρ΄όλα αυτά, ενώ αναμενότανε η εκλογική της καθίζηση, κατάφερε όχι μόνο να την αποτρέψει αλλά και να διατηρήσει το μεγαλύτερο τμήμα της εκλογικής δύναμής της. Οι λόγοι για τον μικρό αυτό άθλο λίγοι και σαφείς: το ανθρώπινο δυναμικό της και βεβαίως, η περίοπτη διαδρομή της μέσω της διοίκησης του συνδικαλιστικού φορέα, στα τελευταία χρόνια. Οι εκπαιδευτικοί της ΠΑΣΚ Π.Ε. –συμπεριλαμβανομένου και του Θανάση Γκούμα που παραιτήθηκε προς χάριν την  Δ.Ο.Ε- οι οποίοι ως πλειοψηφία διαχειρίστηκαν την διοίκηση στην διετία που μόλις εξέπνευσε, δραστηριοποιήθηκαν με υψηλό βαθμό ευθύνης, συλλογικότητας, σεμνότητας και συναδελφικής αλληλεγγύης. Για αυτό και «αναβαπτίστηκαν» ….. λόγω και έργω από το εκλογικό σώμα. Ήταν πάντα μπροστά και δίπλα από τους συναδέλφους τους, σε κρίσιμη συγκυρία απεμπόλησαν δημόσια και δυναμικά την κομματική «διασωλήνωσή τους» καταγγέλλοντας ότι «με αυτό το ΠΑΣΟΚ και με τον τρόπο που πολιτεύεται δεν έχουμε απολύτως καμία σχέση…» έμπαιναν στην πρώτη γραμμή κάθε αγωνιστικής κινητοποίησης, είτε στην περιοχή μας είτε στο κέντρο της Αθήνας και στην κραυγαλέα υπόθεση των βιβλίων, δεν χαρίστηκαν προς κανένα…. Αυτά, όλα, αξιολογήθηκαν επαρκώς και ….ευσεβώς από την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος των δασκάλων και εύλογα τιμήθηκαν την ημέρα της ψηφοφορίας. Σε ότι αφορά την …προϊστορία της ΠΑΣΚ στον «Α.Δελμούζο» αρκεί να υπενθυμιστούν δύο ονόματα για να επιβεβαιώσουν του λόγου το αληθές. Δημοσθένης Μπαρούτας, εν πρώτοις και κυρίως και αμέσως μετά, Θανάσης Γκούμας. Συνδικαλιστές που δικαίωσαν το περιεχόμενο της αποστολής τους και συνδέθηκαν με τις καλύτερες στιγμές της συλλογικής εξέλιξης του «Α. Δελμούζου» τις οποίες, ειρήσθω εν παρόδω, οι ίδιοι, κατά κύριο λόγο, συνέβαλλαν να αναδειχθούν. Με αυτή την «προίκα» πορεύθηκαν οι μεταγενέστεροι τους και εκ του αποτελέσματος, την συντήρησαν και την μετεξέλιξαν. (Σάββας Σεχίδης, Γιώργος Καρράς, Κώστας Τσάκαλος, Γρηγόρης Γρηγορόπουλος)

Η ΔΑΚΕ

Η ΔΑΚΕ με τις 2 έδρες που εξασφάλισε μπόρεσε και κράτησε τις δυνάμεις της σε σχέση με το 2009, ο Άγγελος Πούλος απέδειξε για μία κόμη φορά ότι είναι μία σταθερά αξιόπιστη επιλογή για τους εκπαιδευτικούς που επέλεξαν τον συγκεκριμένο συνδυασμό, η έκπληξη όμως ήρθε με την αποτυχία της κ. Δ. Τσένου να επανεκλεγεί. Δεδομένης της «ομφάλιας» με τον στενό κομματικό πυρήνα της Ν.Δ. σχέσης της, η αποτυχία της προφανώς και υποδηλώνει άρση της εμπιστοσύνης του εκλογικού σώματος προς την συνδικαλιστική της ιδιότητα. Στη θέση της εξελέγη ο κ. Ζώης Μπαγεώργος, νέος στην ηλικία και ορεξάτος για δουλειά και …αγώνες.

Οι «Παρεμβάσεις»

Οι «Παρεμβάσεις» είναι η μοναδική παράταξη –δυνάμεις της ευρύτερης αριστεράς- που κατόρθωσε να αυξήσει τα ποσοστά της. Προς την κατεύθυνσή της …. «φυλλορρόησε» τόσο η ΠΑΣΚ όσο και η ΕΣΑΚ ΔΕΕ με αποτέλεσμα να χάσουν αμφότερες από μία έδρα. Κύκλοι εκπαιδευτικών που παρατηρούσαν με ψυχραιμία τα τεκταινόμενα στην διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, διατείνονται ότι «ενδεχομένως να είχε ο εν λόγω συνδυασμός καλύτερα αποτελέσματα, αν από ορισμένα λίγα στελέχη του, απουσίαζαν συμπεριφορές «αλαζονείας» και ακραίας συνθηματολογίας.» «Τα χαρακτηριστικά αυτά –υποστηρίζουν οι ίδιοι εκπαιδευτικοί- φρέναραν κάποιους συναδέλφους που ήθελαν να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης προς αυτή την κατεύθυνση.» Σε κάθε, πάντως, περίπτωση, «οι Παρεμβάσεις» τιμήθηκαν από τους συναδέλφους τους με υψηλό ποσοστό και στην ευθύνη τους είναι η συνέχεια. Σε σχέση με το 2009 ασφαλώς και πήγαν καλύτερα (5,79%).

Η ΕΣΑΚ ΔΕΕ

Η ΕΣΑΚ ΔΕΕ –προσκείμενη στο ΚΚΕ- περιέργως δεν έπεισε. Δεν «εισέπραξε» εκλογικά, τα αποτελέσματα που προσδοκούσε και δημόσια υποστήριζε. Είχε μία έδρα στο προηγούμενο Διοικητικό Συμβούλιο (8,70% ήταν το ποσοστό της) την οποία έχασε προς γενική έκπληξη. Τελικά η καλύτερη εκπροσώπησή της στον «Α. Δελμούζο» ήταν αυτή του 2007, με ποσοστό 11% και χωρίς να υπήρχε σε πολιτικό επίπεδο, τότε, η δυναμική που σήμερα «συνοδεύει» το ΚΚΕ.

 Οι «Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών»

Δεν ήταν τα καλύτερα εκλογικά αποτελέσματα για την συγκεκριμένη αγωνιστική, διεκδικητική παράταξη, αυτά που «βγήκαν» από τις κάλπες το βράδυ της Τρίτης. Δεν πήραν έδρα και οι ψήφοι μόλις και πέρασαν τους 70. Αν καταφέρουν τα στελέχη τους και στο διάστημα της διετίας, επικοινωνήσουν με συνέπεια και αγωνιστικότητα με την πλειοψηφία των συναδέλφων τους, μπορούν να ευελπιστούν ότι κάποιες από τις ενδιαφέρουσες προγραμματικές θέσεις τους, ίσως τις υποστηρίξουν ως τμήμα διοίκησης του συλλογικού φορέα.

Χάριν ιστορίας, το 2009, το εκλογικό ποσοστό της παράταξης «Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών» ήταν 6,80% και το 2007 ακόμη καλύτερα, άγγιξε το 8,5%