Βανδαλισμοί και εκτεταμένες κλοπές είναι τα συμπτώματα που αναδεικνύονται το τελευταίο διάστημα στο χώρο του νεκροταφείου Γέρακα και εύλογα οι πολίτες αντιμετωπίζουν το φαινόμενο με αισθήματα οργής αλλά και αδυναμίας ως προς την αντιμετώπισή του. Η υπόθεση της βεβήλωσης ενός χώρου που για το μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας των πολιτών συμπυκνώνει χαρακτηριστικά μιας ιδιότυπης ιερότητας, είναι μεν παλιά, τους τελευταίους όμως μήνες εμφανίζει σταδιακή υποτροπή σε βαθμό που θα πρέπει να αναζητηθούν τρόποι άμεσης και δραστικής αντιμετώπισής της.
Σήμερα, χαρακτηριστικό γνώρισμα σχεδόν του συνόλου των μνημάτων του νεκροταφείου είναι η έλλειψη ενός σκεύους που από τα βάθη των χρόνων εξυπηρετεί μια εθιμική λειτουργία, δεδομένου ότι χρησιμοποιείται από τους συγγενείς των θανόντων ως τρόπος έκφρασης δέησης και προσευχής προς τα προσφιλή τους πρόσωπα, γνωστό ως λιβανιστήρι. Αυτό λοιπόν το σκεύος αποτελεί εύκολη και … ελκυστική επιλογή άγνωστων ιερόσυλων, οι οποίοι έχοντας δυνατότητα άμεσης πρόσβασης στον εσωτερικό χώρο του νεκροταφείου το αφαιρούν από όπου το βρίσκουν και όταν συγκεντρώνεται η απαιτούμενη ποσότητα βάρους ολίγων κιλών, την πουλάνε με τίμημα κάποιες λίγες δεκάδες ευρώ. Οι συγγενείς των θανόντων φροντίζουν να αναπληρώσουν την απώλεια και επειδή οι ιερόσυλοι το γνωρίζουν καλά αυτό, προγραμματίζουν, συνήθως ένα μήνα μετά, να επισκέπτονται το νεκροταφείο για την νέα ….συγκομιδή των σκευών που αντικατέστησαν αυτά που οι ίδιοι έκλεψαν προ εβδομάδων!
Πρόσφατα, σύμφωνα με μαρτυρία ηλικιωμένης γυναίκας που ζει την προσωπική της τραγωδία μετά το θάνατο του 35χρονου γιου της, οι άγνωστοι κάπηλοι αποπειράθηκαν να αφαιρέσουν ένα μεγάλο μπρούτζινο σταυρό προσαρτημένο στο μνήμα του παιδιού της και επειδή δεν είχαν την υπομονή να τον ξηλώσουν προσεκτικά, τον έσπασαν παίρνοντας μαζί τους το μεγαλύτερο τμήμα του. Η γυναίκα, περίλυπη μας έδειξε τα απομεινάρια του σταυρού στην πλάκα του μνήματος λέγοντας χαρακτηριστικά, «ούτε εδώ μπορεί να βρει γαλήνη το παιδί μου….»
Τα περιστατικά των ιερόσυλων παρεμβάσεων στο χώρο του νεκροταφείου είναι αρκετά, οι περισσότεροι πολίτες που νοιώθουν την ανάγκη να επισκέπτονται συχνά τους χώρους «ανάπαυσης» των δικών τους ανθρώπων έχουν να αφηγηθούν τη δική τους εμπειρία και σχεδόν όλοι ζητούν από τη δημοτική αρχή πρωτοβουλίες που θα αποτρέπουν αυτούς τους βανδαλισμούς και θα αναδεικνύουν το χώρο σε πραγματικό ησυχαστήριο όπως άλλωστε και εξ ορισμού προβλέπεται να είναι αυτός ο χώρος.
Ένα μέτρο με πιθανότητα καλής αποτελεσματικότητας –σύμφωνα με τις δηλώσεις που έγιναν από τους περισσότερους με τους οποίους συνομιλήσαμε πρωί Σαββάτου- είναι η περιμετρική ανέγερση υψηλής περίφραξης από μπετόν, η ύπαρξη της οποίας θα αποτρέπει τους κάθε λογής ιερόσυλους να μπαινοβγαίνουν στο νεκροταφείο όποτε το αποφασίζουν.
Στα πλαίσια μιας το δυνατόν ολοκληρωμένης έρευνας, επικοινωνήσαμε με αρκετούς από τους «ένοικους» του καταυλισμού που γειτνιάζει με το νεκροταφείο δεδομένου ότι αξιοσημείωτος αριθμός πολιτών «πιστώνει» τις κλοπές και τους βανδαλισμούς σε ομάδες αθίγγανων που διαμένουν εκεί. Όλοι τους, ανεξαιρέτως, αρνήθηκαν τη συμμετοχή «δικών τους ανθρώπων» στις κλοπές δείχνοντας ως δράστες «ρομά από άλλους καταυλισμούς…..»
Σημείωση: τις επόμενες ημέρες μετά την κατεδάφιση (15 Ιανουαρίου 2013) τριών αυθαίρετων κατασκευών στον καταυλισμό των αθιγγάνων, σημειώθηκαν βανδαλισμοί μικρής έκτασης στο εσωτερικό του νεκροταφείου. Οι καταγγελίες που ακολούθησαν στρέφονταν κατά «ενοίκων» του καταυλισμού με το σκεπτικό ότι με αυτό τον τρόπο «ήθελαν να απαντήσουν στην επιδρομή των ΜΑΤ και στις κατεδαφίσεις που έγιναν…».
Ρωτήσαμε άτομα από τον καταυλισμό αν ευσταθεί η καταγγελία και η απάντηση που πήραμε ήταν, «να σταματήσουν να μας κατηγορούν για ότι γίνεται εκεί μέσα. Δεν έχουμε ιδέα….»
