Σε πολυθεματικό επιμορφωτικό πρόγραμμα, που διευθύνει και διδάσκει ο καθηγητής της Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και συντάκτης του Χρηστικού Λεξικού της Νεοελληνικής Γλώσσας της Ακαδημίας Αθηνών, Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, διοργανώθηκαν δύο συνεχόμενες φιλολογικές εσπερίδες αφιερωμένες στον ποιητή Ευάγγελο Ανδρέου.
Το πρόγραμμα εγκαινιάσθηκε και λειτουργεί σε μορφή σεμιναριακών κύκλων για πτυχιούχους ΑΕΙ, στην αίθουσα ομιλιών του εκπαιδευτικού συγκροτήματος Γεωργίου Ζώη, και περιλαμβάνει ευρεία θεματολογία από τον λειμώνα της γλωσσικής επιστήμης.
Στο πρώτο μέρος του ποιητικού αφιερώματος, ο Ανδρέου εισηγήθηκε το θέμα «Συμβολή για την ανάδειξη του ορισμού της ποίησης ως τέχνης και η συσχετιστική μέθοδος αισθητικού ελέγχου της ποιητικής δημιουργίας σε συνάρτηση με τις άλλες Καλές Τέχνες». Η εισήγηση οργανώθηκε σε μορφή συνομιλίας του ποιητή με τον διδάσκοντα καθηγητή και με το ακροατήριο.
Στην αμέσως επόμενη εσπερίδα, ο Χριστόφορος Χαραλαμπάκης θα μιλήσει για το γλωσσικό αξιολογικό χαρακτήρα της ποίησης του Ευάγγελου Ανδρέου με βάση το έργο του «Πειρασμοί της Πρωΐας, της Νυκτός και της Άλλης Ημέρας» από το βιβλίο «Πολιτεία, δηλητήριο περιβολιών».
Ο Ευάγγελος Ανδρέου εμφανίσθηκε στα γράμματα το 1971. Μέρος του έργου του ανήκει, κατά το Μιχάλη Μερακλή, στην ποίηση του «αδικαίωτου κινήματος» (Βλ. «Νέα Πορεία» τ. 425-428 1990 σ.139). Ύστερα από την πρωτόλεια ποιητική απόπειρά του με το βιβλίο «Πρώτη Φυλακή» (1972), γράφει τα έργα «Αναστύλωση ενός πέτρινου μίσχου», «Κατά τυράννων και φίλων», «Πολιτεία, δηλητήριο περιβολιών» και «Η σελήνη, η Σαπφώ» που ανέβηκε σε σκηνική μορφή στο Φεστιβάλ της Πεντέλης, το 1982, από το Εφηβικό Θέατρο Ελλάδος (Ε.Θ.Ε.) και τον θίασο της Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Ωδείου Αθηνών. Στα 1986 συνέθεσε το ποιητικό ηχοθέαμα «Απόδειπνο». Ποιήματά του δημοσιεύθηκαν κατά καιρούς, στη «Φιλολογική» Βραδυνή, στα «Νεώτερα Γράμματα», στη «Σύγχρονη Σκέψη», στη «Νέα Πορεία», στη «Φιλολογική Πρωτοχρονιά», στα «Αιολικά Γράμματα», στη «Θεσσαλική Εστία», στην «Τρικυμία», στα Ποιητικά Ημερολόγια («Ιωλκός»), στη «Λογοτεχνική Πολυμορφία – 125 Δημιουργοί», σε ποιητικές ανθολογίες, συλλογικές εκδόσεις και σε καλλιτεχνικά λευκώματα.
Ποίησή του μεταφράσθηκε στα γαλλικά, ισπανικά και ινδικά και δημοσιεύθηκε στον τόμο Poésie Grecque Contemporaine. Ed. Autres Temps, Marseille France 2000», στο περιοδικό Parthenon, journal of classic thought – Calcutta, India. 4th issue, 1997 (Translators: Ashit Chakraborty, Ujjal Ghosh), στη μπροσούρα “Los Crucificados de Matha – Completas junto a Dali y a Picaso”, 1986 (Traducción: Juan Sergio Nadal), κ.α.
