Εξαιρετικού ενδιαφέροντος οι απόψεις της Μίλιας Κόπτη, Δημοτικής Συμβούλου στο Δήμο Παλλήνης με την Δημοτική Παράταξη, «ΕΜΕΙΣ, η Πόλη μας», «θέτουν τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων» σε σχέση με την λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Παλλήνης αναδεικνύοντας με σαφή και ευθύ τρόπο την κατάλυση του διαλόγου και την συρρίκνωση της δημοκρατίας στην λήψη σχεδόν όλων των αποφάσεων του.
Από το πρώτο κιόλας δίμηνο της θητείας της, η κυβέρνηση της ΝΔ έδειξε τις προθέσεις της όσον αφορά στην αντιμετώπιση της Τοπικής αυτοδιοίκησης και των κατεξοχήν υπεύθυνων οργάνων της, των εκλεγμένων από τους πολίτες δημοτικών συμβουλίων.
Με στοχευμένες σταδιακές νομοθετικές ρυθμίσεις, αποδυνάμωσε πλήρως τα δημοτικά συμβούλια και ευτέλισε τον δημοκρατικό αυτό θεσμό, μεταφέροντας τις πλέον αποφασιστικού χαρακτήρα αρμοδιότητες στις ολιγομελείς οικονομικές επιτροπές, στις οποίες δεν υπάρχει πλέον η καθορισμένη από τα αποτελέσματα των εκλογών αναλογία μελών, αλλά η σύνθεση προκύπτει με το διορισμό των 9 στα 12 μέλη από την πλειοψηφούσα παράταξη του εκάστοτε δημάρχου.
Αυτό σημαίνει ότι όλες οι σοβαρές αποφάσεις δεν επιδέχονται συζήτηση στο ΔΣ και εκ των προτέρων θεωρείται δεδομένη η ψήφιση των εισηγήσεων της πλειοψηφίας.
Εύλογο λοιπόν το ερώτημα που προκύπτει:
- Ποια η χρησιμότητα των δημοτικών συμβουλίων;
- Μήπως πρέπει να καταργηθούν και να ψηφίζουμε μόνο δημάρχους;
Αλλά ποια ήταν η αντίδραση της δημοτικής αρχής στα παραπάνω;
Όχι μόνο δεν δέχτηκε να καταγγείλει τις αντιδημοκρατικές κυβερνητικές παρεμβάσεις, αλλά δήλωσε δημόσια την συμφωνία της.
Εξάλλου είθισται ο δήμαρχος μας να συμφωνεί με την εκάστοτε κυβέρνηση!
Όσοι βέβαια έχουν γνωρίσει από κοντά τις λογικές που διέπουν την δημοτική αρχή δεν εξεπλάγησαν, διότι σε αυτό τον δήμο και δυστυχώς ίσως δεν είναι ο μόνος, τα δημοτικά συμβούλια είναι προσχηματικά, γίνονται γιατί δεν γίνεται αλλιώς, τουλάχιστον μέχρι τώρα, αλλά οι αποφάσεις στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι προειλημμένες.
Ρωτάς; Λαμβάνεις αόριστες ή καθόλου απαντήσεις.
Μιλάς; Δεν σε ακούει κανένας, ή ελάχιστοι.
Προτείνεις; Υπάρχουν σχεδόν πάντα λόγοι απόρριψης κάθε πρότασης όσο μελετημένη και αν είναι.
Στο έδαφος των παραπάνω κυβερνητικών επιλογών που ταυτίστηκαν με τις λογικές της δημοτικής αρχής, προστέθηκε και η σοβαρότατη υγειονομική κρίση λόγω covid.
Πλήρης η απαξίωση των Δημοτικών Συμβουλίων
Ευκαιρίας λοιπόν δοθείσης τα δημοτικά συμβούλια έχουν υποτιμηθεί πλήρως.
Παρά τις σημαντικές πιέσεις που ασκήσαμε και τις αντιρρήσεις που έντονα έχουν εκφραστεί, έχουν γίνει ελάχιστα, όλα δια περιφοράς εκτός από ένα που έγινε με τηλεδιάσκεψη.
Και όλα αυτά εν μέσω σημαντικότατων προβλημάτων που τρέχουν, όπως η αντιμετώπιση της κατάστασης τοπικά, η προετοιμασία των σχολείων του δήμου, τα προβλήματα στην προσχολική εκπαίδευση κλπ.
Είναι σαφές ότι η δημοτική αρχή έχει κάνει τις επιλογές της.
Αμέσως μετά τις εκλογές επέλεξε να αντιμετωπίσει τα αποτελέσματα της απλής αναλογικής, που άνοιγαν επιτέλους δρόμους για ουσιαστική συζήτηση και συνδιαμόρφωση προτάσεων, με την τακτική των υπόγειων συνεργασιών.
Η «εξάρτηση» της κυρίας δημοτικής συμβούλου από τον κ. Δήμαρχο!
Έτσι συνεχίζει να διοικεί μόνη της, στηριζόμενη στις ψήφους ενός δημοτικού συμβούλου που αποχώρησε αμέσως (!) μετά τις εκλογές από την μείζονα αντιπολίτευση και φυσικά στις ψήφους της επικεφαλής της παράταξης της ελάσσονος αντιπολίτευσης που ως εκ θαύματος από σκληρή και μετωπική πολέμια έγινε μετεκλογικά ένθερμη υποστηρίκτρια!
Στα πλαίσια αυτής της «εξάρτησης» ο δήμαρχος δεν διστάζει να ανέχεται φασίζουσες και ρατσιστικές συμπεριφορές απέναντι σε άτομα ή ομάδες ανθρώπων.
Δεν αντιδρά σε χυδαίες επιθέσεις και απόρριψη των εκλεγμένων εκπροσώπων μαζικών φορέων.
Και πρόσφατα και κατ ‘ επανάληψη μένει απαθής απέναντι σε προκλητικές συμπεριφορές και την άρνηση λήψης μέτρων για τον covid από την «συνεργάτιδα» του, στην διάρκεια συνεδριάσεων της οικονομικής επιτροπής του Δήμου Παλλήνης.
Το μείζον θέμα που προκύπτει είναι τι αποτελέσματα θα έχουν για τους δημότες αυτές οι επιλογές των κεντρικών και τοπικών αρχόντων;
Η εμπειρία, δείχνει, αφενός ότι συνεργασίες τέτοιου τύπου είναι έωλες και αφετέρου, ότι, η άσκηση δημοτικής πολιτικής μονομερώς και μακριά απ’ τον δημότη και τους εκπροσώπους του δεν έχει ποιοτικά αποτελέσματα.
Η κατάσταση στους τομείς της υγείας, τα προβλήματα στα σχολεία, η διαχείριση των απορριμμάτων, η αδιαφάνεια, οι πελατειακές σχέσεις και όλα τα άλλα χρονίζοντα προβλήματα, αποδεικνύουν ότι η Τ.Α. έχει ανάγκη άλλες λογικές με κέντρο βάρους την δημοκρατία, τον διάλογο και την συλλογική διαχείριση των προβλημάτων.
