Δύο τα κομβικά σημεία του πολυνομοσχεδίου που καλούνται οι Βουλευτές να αξιολογήσουν με την ψήφο τους την Τετάρτη σε σχέση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση:
- Η ένταξη στον προθάλαμο των απολύσεων κάποιων χιλιάδων εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση
- και ο έλεγχος του προσχεδίου κατάρτισης του προϋπολογισμού που θα συντάσσουν οι Δήμοι της χώρας.
Ως προς το πρώτο, η επιλογή της κυβέρνησης εξυπηρετεί το δόγμα της ευημερίας των αριθμών σε βάρος της ζωής και της επιβίωσης μεγάλου αριθμού εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, γεγονός από κάθε άποψη καταδικαστέο.
Ως προς το δεύτερο, όμως, η κυβέρνηση επικυρώνει για πολλοστή φορά μια απλή αλήθεια. Ότι ο τόπος μας ζει υπό καθεστώς απόλυτης πολιτικής και οικονομικής κατοχής, γεγονός που πλέον συγκρούεται ευθέως και με το Σύνταγμα της χώρας.
Για να αντιληφθεί ο αναγνώστης τι πρόκειται να συμβεί σε σχέση με τον επιχειρούμενο έλεγχο προσχεδίου κατάρτισης του προϋπολογισμού, ένα απλό δείγμα προσαρμοσμένο στην πραγματικότητα του Δήμου Παλλήνης: το Οικονομικό Παρατηρητήριο των Ο.Τ.Α. θα έχει τη δυνατότητα να αφαιρέσει από το Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου Παλλήνης -δεδομένου ότι αυτό συνδέεται ευθέως με την αποτύπωση των οικονομικών στοιχείων του Προϋπολογισμού- την υλοποίηση έργου αντιστήριξης Πρανών στα επικίνδυνα σημεία του Ρέματος Μάριζα Παλλήνης με το επιχείρημα του όποιου μανδαρίνου του Οικονομικού Παρατηρηρίου της τρόϊκα, ότι το συγκεκριμένο έργο το αξιολογεί ως ….ελάσσονος σημασίας!
Γίνεται, λοιπόν, αντιληπτό τι επιχειρείται να συμβεί μεθαύριο Τετάρτη στο Κοινοβούλιο;
Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο περί αυτού περιττεύει εκτός από την επαναδιατύπωση της απλής αλήθειας, ότι ο τόπος μας βρίσκεται υπό απόλυτη “κατοχική” ομηρεία!
