Απεβίωσε σε ηλικία 89 ετών, ο Ηλίας Ζούτσος, πατέρας του Δημάρχου Δήμου Παλλήνης, Θανάση Ζούτσου.
Ο εκλιπών έζησε όλα τα χρόνια της ζωής του στο χωριό του, στον Δρυμώνα βόρειας Εύβοιας
και με τη σύζυγό του Κατερίνα -δίπλα της, έκλεισε τα μάτια του για το “μεγάλο ταξίδι”-
ευτύχησε να γνωρίσει εγγόνια και δισέγγονα από τους τρεις γιους του, Δαυίδ, Θανάση και Άγγελο.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο, Πέμπτη, 3 Νοεμβρίου 2016 και ώρα 13.00 στον Δρυμώνα.
Στα μάχιμα χρόνια του βίου του, από την ηλικία των 18 ετών, ακόμη, διακρίθηκε για την συνεπή και ανιδιοτελή συνεισφορά του στην καθημερινότητα της μικρής κοινωνίας του χωριού του, άλλοτε ως κουρέας -ελλείψει κουρέα στο χωριό- άλλοτε ως χασάπης για οικογένειες που δεν γνώριζαν ή δεν άντεχαν την όλη διαδικασία, τα καλοκαίρια ως εποχικός, άμισθος πυροσβέστης και πυροφύλακας και για πολλά χρόνια ως πρόεδρος του Τοπικού Δασικού Συνεταιρισμού.
Πάλεψε σκληρά σε όλη τη ζωή του, με μοναδικό σκοπό την επιβίωση της οικογένειάς του και κυρίως, το μεγάλωμα των τριών παιδιών του.
Για πολλά χρόνια ήταν ρητινοκαλλιεργητής (ρητίνευε τα πεύκα της ευρύτερης περιοχής περπατώντας μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις), καλλιεργούσε συστηματικά ως αγρότης, οπωροκηπευτικά και συχνά-πυκνά έκανε τον υλοτόμο σε ξυλεύσεις του τοπικού δάσους.
Παράλληλα -και στο περιθώριο των επαγγελματικών υποχρεώσεών του- ήταν επιτηρητής των κτημάτων καλλιέργειας αγροτικών αγαθών της Μονής Οσίου Δαυίδ κατακτώντας με την εντιμότητα, το ήθος του και τον εν γένει χαρακτήρα του, την εκτίμηση και αγάπη των Μοναχών της Μονής αλλά και των συγχωριανών του.
Για όσους τον έζησαν στην καθημερινότητά του αναγνωρίζουν ότι ο εκλιπών, άφησε το αποτύπωμά του στο χωριό ως ένας μαχητής της ζωής και της βιοπάλης, με αρχές, ευαισθησίες και κυρίως με βαθιά θρησκευτική πίστη, την οποία –όπως συνήθιζε να λέει ο ίδιος– του άνοιγε μονοπάτια στη ζωή και τον όπλιζε με δύναμη και θάρρος.
Ο σεμνός, ταπεινός και καλοκάγαθος “κυρ-Ηλίας”, πέρα από την έξωθεν καλή μαρτυρία που χαρακτήριζε τα χρόνια του βίου του, ήταν και “σημείο” αναφοράς μεταξύ των Μοναχών της Μονής και των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, για την καλλίφωνη ιεροψαλτική του την οποία άσκησε από νεαρή ηλικία στην Εκκλησία του χωριού του όπως και στη Μονή του Οσίου Δαυίδ.
Τυχεροί όσοι τον γνώρισαν και προνομιούχοι της ζωής οι τρεις γιοι του που τον είχαν πατέρα.
Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
