Στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση για την κατάργηση του τάφου των ευεργετών της πόλης, προσέφυγε η αντιπολίτευση του Δήμου Παλλήνης

Ο τάφος των αείμνηστων ευεργετών της Παλλήνης, Ιωάννη και Μαρίας Πέτρου λίγο διάστημα πριν την κατάργηση του

Επανέρχεται στο προσκήνιο η υπόθεση της κατάργησης του τάφου της Μαρίας και του Ιωάννη Πέτρου, ευεργετών της Παλλήνης η οποία αποφασίστηκε από την παράταξη του Δημάρχου, στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 4ης Απριλίου 2021.

Ο χειρισμός της όλης υπόθεσης εκ μέρους της δημοτικής αρχής και των υποστηρικτών της στο Δημοτικό Συμβούλιο -με την συνεπικουρία της Ραχήλ Μακρή (στενής συνεργάτιδας του κ. Δημάρχου) και του Τριαντ. Κουτσικούρη- κατά γενική διαπίστωση, όχι μόνο συνιστά ένα τεράστιο λάθος εξ αιτίας της εμμονικής συμπεριφοράς, προσωπικά του κ. Α. Ζούτσου, να υποτιμηθεί η σύνδεση, η σχέση και η ψυχοτροπία των κατοίκων της πόλης με ανθρώπους και χώρους με ρίζες στην Παλλήνη του πάλαι ποτέ, μικρού οικισμού, επιπρόσθετα, προκάλεσε και την αγανάκτηση των πολιτών γιατί, αντί να σεβαστεί τη βούληση τους ως προς τον τρόπο που θέλουν οι ίδιοι να τιμήσουν τους ευεργέτες της πόλης τους, επέβαλλε ο ίδιος και μάλιστα με αλαζονικό τρόπο τις δικές του επιλογές και ιδού η τελευταία εξέλιξη της τραυματικής για την Παλλήνη αυτής ιστορίας:

Δεκατρείς Δημοτικοί Σύμβουλοι της αντιπολίτευσης, προσέφυγαν στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση (φορέας ελέγχου των αποφάσεων των Δήμων της Αττικής) ζητώντας,

«την ακύρωση των πρόσφατων αποφάσεων της Διοίκησης Ζούτσου που αφορούν στον οικογενειακό τάφο των Ευεργετών της Παλλήνης, Ιωάννη και Μαρίας Πέτρου»

Το σκεπτικό της προσφυγής των 13 Δ.Σ.:

«Δεν τηρήθηκαν οι τυπικές προϋποθέσεις για την κατάργηση του οικογενειακού τάφου γι αυτό, άλλωστε, ακόμη και σήμερα, ο δήμαρχος δεν μπορεί να πιστοποιήσει ποιος είναι θαμμένος εντός του» και, ότι,

«η απόφαση του 2017 πάσχει νομιμότητας, γεγονός το οποίο δεν θα μπορούσαμε προγενεστέρως να αντιληφθούμε και να την προσβάλλουμε εγκαίρως.»

Ακολουθεί όλο το περιεχόμενο της Ειδικής Διοικητικής Προσφυγής.

Προς τον Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής

Ειδική Διοικητική Προσφυγή (του άρθρου 227 του Ν. 3852/10, ως έχει τροποποιηθεί από το άρθρο 118 του Ν. 4555/2018 και ισχύει από 19/07/2018) των

  1. Παναγιώτη Μερτύρη, δημοτικού συμβούλου Δήμου Παλλήνης, επικεφαλής μείζονος αντιπολίτευσης
  1. Τριανταφυλλιάς Δασκαλάκη – Πανούση, δημοτικού συμβούλου, αντιπροέδρου δημοτικού συμβουλίου Δήμου Παλλήνης,
  1. Αθανασίου Οικονόμου, δημοτικού συμβούλου Δήμου Παλλήνης
  1. Νεκτάριου Καλαντζή, δημοτικού συμβούλου Δήμου Παλλήνης
  1. Ηλία Περδίκη, δημοτικού συμβούλου Δήμου Παλλήνης
  1. Παναγιώτη Χριστοφιλέα, δημοτικού συμβούλου Δήμου Παλλήνης
  1. Ειρήνης Κουνενάκη, δημοτικής συμβούλου Δήμου Παλλήνης, επικεφαλής ελάσσονος αντιπολίτευσης
  1. Μίλιας-Μαρίας Κόπτη, δημοτικής συμβούλου Δήμου Παλλήνης
  1. Μαρίας Αμοργιανού, δημοτικής συμβούλου Δήμου Παλλήνης
  1. Σπυρίδωνα Κωνσταντά, τ. Δημάρχου, δημοτικού συμβούλου Παλλήνης
  1. Θεοδώρου Σμυρλιάδη, δημοτικού συμβούλου Δήμου Παλλήνης
  1. Δημητρίου Καρκούλια, δημοτικού συμβούλου Δήμου Παλλήνης
  1. Κωνσταντίνου Μήλα, δημοτικού συμβούλου Δήμου Παλλήνης

Για την ακύρωση

Της υπ’ αριθμόν 021/2021 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης, της υπ’ αριθμόν 10/2021 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης (ΑΔΑ: 9ΡΞΞΩΞΚ-ΖΙΟ) καθώς και της υπ’ αριθμόν 93/2017 απόφασης Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης, καθώς η ακύρωση της πρώτης, επιφέρει συλλήβδην και την ακύρωση των υπολοίπων, εκπροθέσμως καθώς από την τελευταία προκύπτουν πραγματικά περιστατικά τα οποία δεν ήταν και δεν είναι δυνατόν να είναι γνωστά προγενεστέρως στους προσφεύγοντες Δημοτικούς Συμβούλους.

Α.-Σύντομο ιστορικό

Στις 4/4/2017, συνεδρίασε το Δημοτικό Συμβούλιο Παλλήνης, μεταξύ άλλων με θέμα την «Λήψη απόφασης περί κατάργησης Οικογενειακού Τάφου του Πέτρου Ιωάννη του Πέτρου ευρισκόμενου στο Ο.Υ. 18 αριθμό. 54 στο Δημοτικό Κοιμητήριο Παλλήνης (Δημοτική Ενότητα Παλλήνης). Επ’ αυτού εκδόθηκε η ομόφωνη με αριθμό 093/2017 απόφαση του εν λόγω οργάνου (σχετικό 1, προσκομιζόμενο και επικαλούμενο), με την οποία εν τέλει καταργήθηκε ο εν λόγω τάφος.

Η εν λόγω απόφαση στηρίχθηκε στην με αριθμό 1611/13-3-2017 εισήγηση του αρμόδιου τμήματος Εσόδων, το περιεχόμενο της οποίας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της προσβαλλόμενης απόφασης και η οποία επί λέξει ανέφερε ότι σύμφωνα με τον Κανονισμό Κοιμητηρίου Παλλήνης ελέγχθηκε όλο το αρχειακό υλικό και εκ νέου ελέγχθηκαν τα συμβόλαια και η υπάρχουσα κατάσταση των οικογενειακών τάφων και προέκυψε ότι ποτέ δεν έχουν πληρωθεί τέλη συντήρησης καθαριότητας και δεν έχει πραγματοποιηθεί άλλος ενταφιασμός πλην εκείνος του αρχικού δικαιούχου στις 03/01/1973.

Η εν λόγω απόφαση λοιπόν ξεκάθαρα στηρίχθηκε στην επίσημη διαβεβαίωση του αρμόδιου τμήματος εσόδων ότι δεν υπάρχει έτερος νεκρός ενταφιασμένος εκεί. Με αυτόν τον τρόπο οι Δημοτικοί Σύμβουλοι θεώρησαν ότι καταργούν τον τάφο Ιωάννη Πέτρου, χωρίς να αντιλαμβάνονται τα όσα θα αναλυθούν κατωτέρω.

Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι πίστεψαν, με βάση τα όσα αναφέρονταν στην εν λόγω εισήγηση στην οποία στηρίχθηκε η απόφαση αυτή, ότι ελέγχθηκε το αρχειακό υλικό ως αναφέρεται στην εισήγηση, ήτοι:

το βιβλίο ενεργούμενων ενταφιασμών και παρατάσεων από το έτος 1973 έως και το 2017, προκειμένω να διαπιστωθεί εάν ενταφιάστηκε άλλος δικαιούχος του τάφου, εντός αυτού, καθώς ο τάφος ήταν οικογενειακός, αλλά και ότι τηρήθηκε η διαδικασία ανεύρεσης τυχόν δικαιούχων τάφου ή εγγύτερων συγγενών κατά την με αριθμό 47/2014 απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης, ήτοι του εν ισχύ κατ’ έτος 2017 Κανονισμού Δημοτικού Κοιμητηρίου Παλλήνης, και δη άρθρου 10 παρ. 6 αυτού ήτοι πρόσκληση σε τοπική εφημερίδα ή εξώδικη δήλωση (σχετικό 2, προσκομιζόμενο και επικαλούμενο). Διότι μόνο έτσι η απόφαση αυτή δεν θα έπασχε νόμιμου ερείσματος, τηρουμένων όλων των προβλεπόμενων ισχυόντων Κανονισμών και Διατάξεων.

Κι ενώ έως τον Δεκέμβριο του έτους 2020, παρά την τυπική κατάργηση του τάφου, δεν είχε γίνει καμία κίνηση για την εκταφή του νεκρού, ή την καταστροφή του μνημείου, προκειμένω αυτός να εκταφιαστεί και να παραχωρηθεί πλέον ως τριετούς χρήση- ως ήταν και ο πραγματικός σκοπός της κατάργησης, λόγω έλλειψης χώρου στο εν λόγω Κοιμητήριο- ξαφνικά λαμβάνουμε γνώση από συγγενείς των ενταφιασμένων, ότι ο εν λόγω τάφος δεν είχε ενταφιασμένο μόνο τον Ιωάννη Πέτρου, αλλά και την αδερφή του Μαρία Πέτρου, μεγάλη ευεργέτιδα της Παλλήνης και ιστορικό πρόσωπο στην συνείδηση των σημερινών και παλαιών κάτοικων, αλλά και ότι επρόκειτο για τον τάφο πάνω στον οποίο υπήρχε καλλιτεχνικό δημιούργημα αντίγραφο του υπάρχοντος στο μνημείο του Παναγή Τσαλδάρη στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας, σε σχέδιο αρχιτέκτονος Κυδωνιάτη.

Μάλιστα τον εν λόγω Δεκέμβριο η υπηρεσία Κοιμητηρίου κατέστρεψε το εν λόγω καλλιτέχνημα και το απομάκρυνε προς άγνωστη κατεύθυνση («προς ανακύκλωση» όπως χαρακτηριστικά εξέθεσε ο Δήμαρχος στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 19/3/2021), χωρίς απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου, ως προβλέπεται στο άρθρο 10 του Κανονισμού Κοιμητηρίου (βλ. επ’ αυτού και σχετικό 5, επί των οποίων γίνεται λόγος παρακάτω).

Άμεσα ένδεκα (11) Δημοτικοί Σύμβουλοι, φέραμε το ζήτημα στο Δημοτικό Συμβούλιο και σε σχετική συζήτηση στις 19/2/2021 επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμόν 10/2021 απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης, κατά πλειοψηφία (18-9) (σχετικό 3, προσκομιζόμενο και επικαλούμενο), ζητώντας την ανάκληση της απόφασης του 2017 και της αποκατάστασης του μνημείου που καταστράφηκε.

Με την εν λόγω απόφαση απορρίφθηκε/καταψηφίστηκε το με αριθμό πρωτ. 38809/2020 αίτημα των Δημοτικών Συμβούλων καθώς κατά την εισήγηση του Δημάρχου η απόφαση του 2017 ήταν νόμιμη (τηρήθηκε δηλαδή ο τύπος) και αποφασίστηκε:

«η κατασκευή σε ξεχωριστό χώρο και διακριτή θέση δυο οστεοθυρίδων ιδιαίτερων προδιαγραφών προκειμένω να τοποθετηθούν τα οστά Μαρίας και Ιωάννη Πέτρου», αποδεχόμενοι εν τέλει με τον τρόπο αυτό όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι ότι στον τάφο αυτό είναι ενταφιασμένη και η Μαρία Πέτρου και άρα η απόφαση 093/2017 στηρίχθηκε σε αναληθή εισήγηση και σε κάθε περίπτωση πάσχει νομιμότητας αφού ο νεκρός δεν είναι ένας αλλά δυο και για τον δεύτερο (Μαρία Πέτρου), δεν τηρήθηκαν τα τύποις σύμφωνα με το άρθρο 10 του Κανονισμού Κοιμητηρίου.

Στην εν λόγω συζήτηση, παρότι υπήρχε και σχετική αίτηση του πολιτιστικού Συλλόγου «Παλληνέα», με άλλο περιεχόμενο, άλλη βάση και άλλη αιτιολογία, αυτή κατά παράβαση του άρθρου 74 του Ν. 3852/2010, δεν συζητήθηκε και έτσι επανήλθε το θέμα προς συζήτηση, προκειμένω να ληφθεί νέα απόφαση για το ίδιο ζήτημα.

Έτσι, στην από 19/3/2021 συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης, αφού συζητήθηκαν οι αιτήσεις του ως άνω Πολιτιστικού Συλλόγου, με αριθμούς πρ. 4688/16-2-2021 και 6812/2-3-2021, απορρίφθηκαν πλειοψηφικά (17-13) και δημοσιεύθηκε στην Διαύγεια στις 6/4/2021 η προσβαλλόμενη με αριθμό 021/2021 καταψηφιστική απόφαση (σχετικό 4, προσκομιζόμενο και επικαλούμενο).

Στην εν λόγω υπ αρ. 021/2021 απόφαση, στην οποία σε αντίθεση με την από Φεβρουάριου 2021 απόφαση (υπ αρ. 10/2021) ο Δήμαρχος άλλοτε υποστήριζε ότι στον εν λόγω τάφο είναι ενταφιασμένη η Μαρία Πέτρου (σελ 13: «υπενθυμίζουμε ότι από την τελευταία ταφή της μη έχουσας οικογένεια αδελφής Μαρίας Πέτρου, η οποία έλαβε χώρα το έτος 1989») και άλλοτε πως είναι ενταφιασμένη σε διπλανό (σελ. 16 και17: ««Η Μαρία Πέτρου το έτος 1981 με το υπ’ αριθμ. 6044 διπλότυπο αγόρασε ….τον τάφο υπ’ αριθμ. 55 τομέας 18, εμβαδού 3 τετραγωνικών μέτρων στον τάφο αυτό ενταφιάστηκε η Ελένη Πέτρου και μεταγενέστερα του 1989 και η ίδια»).

Τους εν λόγω αναληθείς ισχυρισμούς του παραπειστικά τους στήριξε στην υπ αριθμό 147/1996 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου (σχετικό 5, προσκομιζόμενο και επικαλούμενο), στην οποία όμως σαφέστατα αναφέρεται ότι στο μέρος αυτό του κοιμητηρίου η οικογένεια Πέτρου είχε δύο ξεχωριστούς τάφους.

Ζητήθηκε τότε η κατάργηση του ενός τάφου και όχι η κατάργηση του τάφου σε σχέση με τον οποίον έγιναν οι αιτήσεις των δημοτικών συμβούλων και του συλλόγου «ΠΑΛΛΗΝΕΥΣ» και εξεδόθη η προσβαλλομένη υπ αρ. 021/2021 απόφαση και επομένως η προσβαλλομένη απόφαση στηρίχθηκε σε ψευδή στοιχεία.

Προς επίρρωση των ισχυρισμών μας και των λόγων ακύρωσης της προσβαλλόμενης υπ’ αρ. 021/2021 και των συμπροσβαλλομένων υπ’ αρ. 10/2021 και 93/2017 αποφάσεων Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης, προσκομίζουμε μετ’ επικλήσεως την με αρ. πρωτ. 10753/6.4.2021 αίτηση προς τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης της έβδομης από εμάς, Ειρήνης Κουνενάκη, καθώς και συμπληρωματική αυτής (σχετικό 6), με τις οποίες ζητούσε «τα παραστατικά είτε για την καταστροφή του ταφικού μνημείου η τα αντίστοιχα παραστατικά «όδευσης στην ανακύκλωση», όπως αναφέρθηκε από τον Δήμαρχο» και ειδικότερα «επίσημα αντίγραφα των κατωτέρω:

1) Επίσημο αντίγραφο εκ του βιβλίου ενεργούμενων ενταφιασμών και παρατάσεων του έτους 1989, εκ του οποίου θα εμφαίνεται η ακριβής ημερομηνία ταφής και ο αριθμός και τομέας του τάφου στον οποίο είναι ενταφιασμένη η Μαρία Πέτρου.

2) Επίσημο αντίγραφο εκ του βιβλίου των ενεργούμενων ανακομιδών και παρατάσεων εκ του οποίου θα εμφαίνεται τυχόν εκταφή της Μαρίας Πέτρου καθώς και τον αριθμό του τάφου εκ του οποίου τυχόν εκταφιάστηκε και στην περίπτωση που δεν υφίσταται εκταφή, βεβαίωση περί της μη εκταφής αυτής.

3) Βεβαίωση του εφόρου για το ποιος έχει ταφεί εντός του τάφου 55 τομέας 18 και 54 τομέας 18 του Κοιμητηρίου Παλλήνης, ως προκύπτει από το ως άνω βιβλίο ενεργούμενων ενταφιασμών.

4) Αντίγραφο της πράξης κατά το άρθρο 10 παρ. 6 του Κανονισμού Κοιμητηρίου, με την οποία διαπιστώθηκε η ανυπαρξία δικαιούχων τάφου, του Ιωάννη Πέτρου, τομέας 18 αριθμός 54, με μνεία τήρησης της προβλεπόμενης διαδικασίας ανεύρεσης κατά το ως άνω άρθρο (πρόσκληση σε τοπική εφημερίδα ή εξώδικη δήλωση).

Σε περίπτωση ανυπαρξίας τέτοιας διαπιστωτικής πράξης, βεβαίωση της τμήματος εσόδων καθώς και του αρμόδιου αντιδημάρχου αναφορικά με την ανυπαρξία αυτής», χωρίς μέχρι σήμερα να λάβει απάντηση.

Ως εκ τούτου από όλα τα ανωτέρω προκύπτει ανενδοίαστα και για πρώτη φορά με την απόφαση 021/2021 την οποία εμπρόθεσμα προσβάλλουμε σήμερα ότι ποτέ δεν τηρήθηκαν οι τυπικές προϋποθέσεις για την κατάργηση του ως άνω οικογενειακού τάφου γι αυτό άλλωστε ακόμη και σήμερα ο δήμαρχος δεν μπορεί να πιστοποιήσει ποιος είναι θαμμένος εντός του. δεν ερευνήθηκαν ποτέ τα αρχεία και έτσι πράγματι ποτέ δεν καταλάβαμε εξ αρχής για ποιον τάφο πρόκειται ενώ η απόφαση του 2017 πάσχει νομιμότητας, γεγονός το οποίο δεν θα μπορούσαμε προγενεστέρως να αντιληφθούμε και να την προσβάλλουμε εγκαίρως.

Β.- Αρμοδιότητα:

Σύμφωνα με το άρθρο 102 παρ. 4 του Συντάγματος «Το κράτος ασκεί στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης εποπτεία που συνίσταται αποκλειστικά σε έλεγχο νομιμότητας, ο οποίος δεν επιτρέπεται να εμποδίζει την πρωτοβουλία και την νόμιμη δράση τους. Ο έλεγχος νομιμότητας ασκείται όπως ο νόμος ορίζει.»

Σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 11/7666/7-2-2007 εγκύκλιο του ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α. με θέμα την εποπτεία των πράξεων των συλλογικών και μονομελών οργάνων Ο.Τ.Α. «Η διοικητική εποπτεία που ασκείται κατ’ επιταγή του συνταγματικού νομοθέτη αποτελεί το νευραλγικό σημείο επαφής μεταξύ του κράτους και των πρωτοβάθμιων ΟΤΑ.

Το είδος αυτού του ελέγχου δεν θα μπορούσε ποτέ να εκλείψει, διότι τότε θα υπήρχε αδιαφορία του κράτους για την ενδεχόμενη παράβαση των νόμων από την πλευρά των Δήμων και Κοινοτήτων, γεγονός που δεν συνάδει με την έννοια του κράτους Δικαίου»

Σύμφωνα με το άρθρο 214 του Ν. 3852/2010 (ΦΕΚ Τ. α’87/7-6-2020), ως έχει τροποποιηθεί από το άρθρο 108 του Ν. 4555/2018 (ΦΕΚ τ.Α’133/19-7-2018) και ισχύει από 19-7-2018: «Το κράτος ασκεί στους ΟΤΑ και στα νομικά πρόσωπα αυτών εποπτεία, που συνίσταται αποκλειστικά σε έλεγχο νομιμότητας και δεν επιτρέπεται να εμποδίζει την πρωτοβουλία και την ελεύθερη δράση τους ούτε να υπεισέρχεται σε κρίσεις για την σκοπιμότητα της δράσης τους ή να θίγει την διοικητική και οικονομική τους αυτοτέλεια. Ειδικότερα η κρατική εποπτεία συνίσταται:

1) σε έλεγχο των πράξεων νομιμότητας », σύμφωνα δε με το άρθρο 227 του Ν, 3852/2010: «Δικαίωμα για την άσκηση της ειδικής διοικητικής προσφυγής τεκμαίρεται ότι έχουν όλοι οι αιρετοί του οικείου δήμου, ανεξάρτητα αν έλαβαν μέρος στην συνεδρίαση, εφόσον δεν την υπερψήφισαν»

Ως εκ τούτου είναι σαφές ότι δεν υπερψηφίσαμε τις τελευταίες δύο αποφάσεις, ενώ την απόφαση του 2017 την υπερψηφίσαμε (κάποιοι από εμάς), λόγω πλάνης μας ως προς τα πραγματικά περιστατικά, ως ανωτέρω αναφέρθηκε.

Γ.- Εμπρόθεσμο της προσφυγής.

Στο άρθρο 4 του ν. 3861/2010 (Φ.Ε.Κ. 112Α/13.7.2010) «Ενίσχυση της διαφάνειας με την υποχρεωτική ανάρτηση νόμων και πράξεων των κυβερνητικών, διοικητικών και αυτοδιοικητικών οργάνων στο διαδίκτυο «Πρόγραμμα Διαύγεια» και άλλες διατάξεις.» υπό τον τίτλο «Ισχύς των πράξεων», ορίζοντα ι τα ακόλουθα:

«1. Οι πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 2, όταν είναι κατά νόμο δημοσιευτέες, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ισχύουν από τη δημοσίευση τους, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά.

  1. Με εξαίρεση τις πράξεις της προηγούμενης παραγράφου, οι λοιπές πράξεις του άρθρου 2 αναρτώνται στο διαδίκτυο κατά τα οριζόμενα στον παρόντα νόμο και ισχύουν από την ανάρτηση τους. (η παρ.2 αντικαταστάθηκε ως άνω με τη παρ. 4 του άρθρου 23 του Ν.4210/2013 ΦΕΚ 254Α/ 21.11.2013).

Οι πράξεις που είναι αναρτημένες στο διαδίκτυο, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1 έως 6 του παρόντος νόμου, με εξαίρεση τις πράξεις της παραγράφου 1 του παρόντος, εξαιρούνται από τις ρυθμίσεις των παραγράφων 5 και 6 του άρθρου 16 του ν. 3345/2005, όπως αυτές αντικατέστησαν τις διατάξεις των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 11 του ν. 2690/1999, και μπορούν να χρησιμοποιηθούν χωρίς επικύρωση.

Αρκεί η επίκληση του ΑΔΑ για την αυτεπάγγελτη αναζήτηση των αναρτημένων πράξεων τόσο κατά τη διεκπεραίωση υποθέσεων των διοικούμενων όσο και κατά την επικοινωνία μεταξύ φορέων. (η παρ.5 προστέθηκε με τη παρ. 5 του άρθρου 23 του Ν.4210/2013 ΦΕΚ Α 254 21.11.2013)». Η προσβαλλόμενη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου αναρτήθηκε στο διαδίκτυο την 6-4-2021 οπότε και λάβαμε πλήρη γνώση αυτής και του περιεχομένου της. Συνεπώς η υπό κρίση προσφυγή ασκείται εμπρόθεσμα.

δ.- Έννομο συμφέρον των προσφευγόντων

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 227 του Ν.3852/2010, ορίζεται ρητώς ότι μόνο όποιος έχει έννομο συμφέρον μπορεί να προσβάλλει τις αποφάσεις των συλλογικών και μονομελών οργάνων των ΟΤΑ. Το έννομο συμφέρον του προσφεύγοντος είναι προϋπόθεση του παραδεκτού της προσφυγής, πρέπει δε να είναι προσωπικό, άμεσο (να συνδέει δηλαδή απευθείας τον προσφεύγοντα με την βλάβη που υφίσταται από την προσβαλλόμενη πράξη) και ενεστός (τόσο κατά το χρόνο λήψεως της αποφάσεως, όσο και κατά το χρόνο ασκήσεως της προσφυγής και συζητήσεως αυτής), η δε εκ της προσβαλλομένης πράξεως βλάβη πρέπει να έχει επέλθει ή να είναι λογικά αναπόφευκτη (Ολ. Σ.τ.Ε. 1002/2007).

Ε.- Λόγοι ακύρωσης

Σύμφωνα με το άρθρο 17 του Ν. 2690/1999 η ατομική διοικητική πράξη πρέπει να περιέχει «1. αιτιολογία, η οποία να περιλαμβάνει τη διαπίστωση της συνδρομής των κατά νόμο προϋποθέσεων για την έκδοσή της, 2. Η αιτιολογία να είναι σαφής, ειδική, επαρκής και να προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου»

Επειδή η αιτιολογία είναι γενικά η αναφορά των κανόνων δικαίου που ρυθμίζουν την έκδοση της διοικητικής πράξης και της ερμηνείας τους, της διαπίστωσης ότι συντρέχουν οι πραγματικές και νομικές καταστάσεις ενόψει των οποίων επιβάλλεται ή επιτρέπεται η έκδοση της πράξης κατ’ εφαρμογή των κανόνων αυτών, τη διαπίστωση της συνδρομής και την εκτίμηση των σχετικών πραγματικών περιστατικών καθώς και των σκέψεων του διοικητικού οργάνου που οδήγησαν στην έκδοση ή την άρνηση της έκδοσης της διοικητικής πράξης (Πρεβεδούρου 2014).

Η αιτιολογία προκύπτει από την αρχή του κράτους δικαίου και από την ειδικότερη πτυχή της, την αρχή της νομιμότητας από τις οποίες απορρέει η αρχή της φανερής δράσης της διοίκησης και της διαφάνειας.

Εξάλλου σε ενωσιακό επίπεδο η υποχρέωση της διοίκησης για την αιτιολογία των πράξεων της κατοχυρώνεται στην περ. γ. της παρ. 2 του άρθρου 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων στο πλαίσιο του δικαιώματος χρηστής διοίκησης, ενώ στην αιτιολογία όλων των πράξεων των θεσμικών οργάνων της ένωσης προβλέπει και το άρθρο 296 ΣΛΕΕ.

Επειδή λοιπόν ο έλεγχος των αποφάσεων των δήμων κατά τα άρθρα 225,226,227 του Ν. 3852/2010 καθώς και τις υπ’ αριθμό. 11/2007 και 60/2010 εγκυκλίους του ΥΠΕΣ ασκείται ως προς την τήρηση της νομιμότητας της διαδικασίας, η οποία συνίσταται στον έλεγχο πέραν των υπολοίπων στοιχείων της τυπικής διαδικασίας, των διατάξεων των σχετικών νόμων, της μη κατάχρησης εξουσίας.

Επειδή όπως για πρώτη προκύπτει από το σώμα της απόφασης 021/6-4-2021 δεν τηρήθηκαν οι τυπικές διατυπώσεις για την κατάργηση του τάφου Ο.Τ. 18 αρ. 54 στο Δημοτικό Κοιμητήριο Παλλήνης με την υπ’ αριθμό 93/2017 απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου.

Επειδή όπως προκύπτει από τα πρακτικά η τελευταία αυτή απόφαση πάσχει νομιμότητας αφού δεν τηρήθηκε η τυπική διαδικασία και δεν ελέγχθηκε το ταφολόγιο Κοιμητηρίου Δήμου Παλλήνης (βιβλίο διενεργούμενων ενταφιασμών) ώστε να προκύπτει ποιοι νεκροί βρίσκονται στον εν λόγω τάφο.

Επειδή η εισήγηση του Δημάρχου Παλλήνης στην οποία στηρίχθηκε η καταψηφιστική απόφαση και αποτελεί την αιτιολογία της είναι αντιφατική καθώς άλλοτε κάνει λόγο για δύο νεκρούς και άλλοτε για έναν, αποδεικνύοντας αφενός ότι δεν τηρήθηκε η τυπική διαδικασία το 2017 για την κατάργηση τάφου, αλλά και τον Φεβρουάριο του 2021 οπότε και εκδόθηκε η 10/2021 απόφαση περί δημιουργίας δύο οστεοφυλακίων, και αφετέρου καταμαρτυρά κατάχρηση εξουσίας, αφού προκειμένω ο Δήμαρχος να «περάσει» την άποψή του δεν διστάζει να εισηγείται αντιφατικά.

Επειδή είναι σαφές ότι η απόφαση 021/2021 πάσχει νομιμότητας, η οποία συμπαρασύρει την νομιμότητα και των με αριθμούς 10/2021 αλλά και 093/2017 αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης.

Για τους λογούς αυτούς

Αιτούμαστε:

Να ακυρωθεί η υπ’ αριθμόν 021/2021 απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης που αναρτήθηκε στις 6-4-2021 με ΑΔΑ: 9ΡΞΞΩΞΚ-ΖΙΟ κατά τη συζήτηση της με αριθμό 6812/2-3-2021 αίτησης του Συλλόγου «Ο Παλληνεύς» και αναγκαστικώς να ακυρωθούν και οι με αριθμούς 10/2021 απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης με ΑΔΑ: Ω13ΕΩΞΚ-ΡΤΧ και 093/2017 απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης 6ΨΨΠΩΞΚ-Κ2Ρ, καθώς το ότι πάσχουν νομιμότητας προέκυψε με βάση τα στοιχεία των τελευταίων 10 ημερών.

Παλλήνη 16-4-2021

Οι προσφεύγοντες και συνυπογράφοντες την προσφυγή Δημοτικοί Σύμβουλοι Δήμου Παλλήνης:

Παναγιώτης Μερτύρης Ειρήνη Κουνενάκη

Τριανταφυλλιά Δασκαλάκη Μίλια Κόπτη

Αθανάσιος Οικονόμου Μαρία Αμοργιανού

Νεκτάριος Καλαντζής Σπυρίδων Κωνσταντάς

Ηλίας Περδίκης Δημήτριος Καρκούλιας

Παναγιώτης Χριστοφιλέας Κωνσταντίνος Μήλας

Θεόδωρος Σμυρλιάδης

Συνημμένα έγγραφα:

  1. Η με αριθμό 093/2017 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης
  2. Η με αριθμό 47/2014 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης (Κανονισμός Δημοτικού Κοιμητηρίου Παλλήνης)
  3. Η με αριθμόν 10/2021 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης,
  4. Η προσβαλλόμενη με αριθμό 021/2021 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης
  5. Η υπ αριθμ. 147/1996 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης και
  6. Η με αρ. πρωτ. 10753/6.4.2021 αίτηση προς τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης της έβδομης από εμάς, Ειρήνης Κουνενάκη, καθώς και η από 8.4.2021 συμπληρωματική αυτής.