Το ποσό των 8.863.012 € διεκδικεί μέσω δικαστικής οδού από το Δήμο Παιανίας, ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Α.Ε. .Ειδικότερα: 
Η εταιρεία με αγωγή της που πρόκειται να συζητηθεί την 26η Οκτωβρίου 2018 στο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών (Τμήμα 20ο), ζητάει από το Δήμο Παιανίας να της επιστραφούν τα δημοτικά τέλη καθαριότητας και φωτισμού που κατέβαλε για τα έτη 2010, 2011 και 2012 και τα οποία σε σύνολο ανέρχονται στο παραπάνω διεκδικούμενο ποσό και μάλιστα «νομιμοτόκως από την επομένη της καταβολής των ποσών αυτών.»
Οι «ρίζες» της υπόθεσης είναι παλιές, είναι γνωστές και αν κάποιος μπει στον κόπο να την αξιολογήσει ψυχρά και μέσω του νομικού πλαισίου που την περιβάλλει, άκοπα και σύντομα θα οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι ο Δήμος Παιανίας κακώς ενεπλάκη στην ιστορία αυτή.
Καλείται σήμερα να επιστρέψει ένα τεράστιο για τις ταμειακές δυνατότητες του ποσό, το οποίο όχι μόνο δεν διαθέτει, δεν μπορεί και να αποφύγει, δεδομένου ότι του νόμου 2338/1995 ακολούθησαν γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (2001) έγγραφες απαντήσεις του υπουργείου Περιβάλλοντος προς το Δήμο Παιανίας (2013, κυβέρνηση Σαμαρά) με αποκορύφωμα την υπ. αρ. 2823/2014 Αμετάκλητη Απόφαση του Συμβουλίου Επικράτειας. (Τμήμα Β’)
Τι λένε όλες αυτές οι αποφάσεις και γνωμοδοτήσεις; Ότι «η Εταιρεία Αεροδρομίου δεν οφείλει στους Ο.Τ.Α. ανταποδοτικά τέλη (καθαριότητας, φωτισμού, κλπ.), αφού οι υπηρεσίες αυτές, παρέχονται αποκλειστικό από την ανωτέρω Εταιρεία, την οποία και υποχρεωτικώς βάσει του ιδρυτικού της νόμου, επιβαρύνουν και όχι από τους Ο. Τ.Α. και συνεπώς καμιά ανταποδοτικότητα δεν υπάρχει, αλλά και ουδεμία αυτόνομη επαφή δεν υφίσταται με τους Ο. Τ.Α.».
Στο ερώτημα γιατί, τότε, καταβλήθηκαν τα 8.863.012 € από την εταιρεία Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Α.Ε. στο Δήμο Παιανίας, η απάντηση προκύπτει από την εξιστόρηση ενός σύντομου ιστορικού.
Η -τότε- Δημοτική Αρχή του Δημήτρη Δάβαρη, (2009) εκτίμησε ότι υπάρχει «χώρος» και «τρόπος» για να έρθουν πολλά χρήματα στα ταμεία του Δήμου από τον καταλογισμό Δημοτικών Τελών καθαριότητας και φωτισμού για ένα τμήμα του Αεροδρομίου που βρίσκεται στα διοικητικά όρια του Δήμου Παιανίας και παρά το γεγονός ότι ο νόμος 2338/1995 ρητά απέκλειε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Έτσι, ο Δήμος Παιανίας προσφεύγει στη Δικαιοσύνη διεκδικώντας από το Διεθνές Αεροδρόμιο ανταποδοτικά τέλη για τα έτη 2010, 2011 και 2012.
Τα Διοικητικά Δικαστήρια με προσωρινές αποφάσεις τους διέταξαν το Διεθνές Αεροδρόμιο να καταβάλει στο Δήμο Παιανίας μέρος των διεκδικούμενων ποσών τα οποία στο σύνολο τους αντιστοιχούν στα χρήματα που σήμερα ζητάει η Εταιρεία, δηλαδή, 8.863.012 €.
Σε μεταγενέστερο χρόνο οι οριστικές αποφάσεις απέρριψαν στο σύνολο τους τις προσφυγές του Δήμου Παιανίας και σήμερα ο Διεθνής Αερολιμένας ζητάει τα χρήματα του πίσω!
Πάντως, βαθμό ευθύνης στην εξέλιξη της όλης υπόθεσης έχει και η σημερινή Δημοτική Αρχή η οποία αν και ενημερώθηκε εγγράφως λίγους μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της για την ιδιαίτερα σοβαρή τροπή που είχε λάβει σε δικαστικό επίπεδο η διεκδίκηση του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών, απέφυγε να ασχοληθεί με την ουσία του θέματος, το «έκρυψε κάτω από το χαλί» και να που σήμερα, λίγους μήνες πριν την συζήτηση στο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο , «τρέχει να προλάβει…»
Η συγκεκριμένη επιπολαιότητα της Δημοτικής Αρχής ίσως να μην προκαλούσε αίσθηση, δεδομένου ότι προηγήθηκαν πολλές άλλες σε θέματα ήσσονος και μείζονος σημασίας, αν δεν υπήρχε μια σοβαρή παράμετρος με υψηλό κόστος.
Από το 2014 μέχρι σήμερα, συμπληρώθηκε μια τετραετία και οι τόκοι που αντιστοιχούν στο ποσό των 8.863.012 € δεν είναι υπόθεση που προσπερνιέται «αβρόχοις ποσίν…» (Σε μια άλλη χώρα θα ζητούνταν και ευθύνες γι αυτό.)
Παρεμπιπτόντως, στο Δημοτικό Συμβούλιο της Τρίτης, 3 Ιουλίου 2018 εισάγεται προς συζήτηση η πρόταση της Δημοτικής Αρχής για τον καθορισμό της αμοιβής των δικηγορικών εταιρειών που θα αναλάβουν τον δικαστικό χειρισμό της υπόθεσης. Κατά την εισήγηση η συνολική αμοιβή ανέρχεται στο ποσόν των 30.000 € (15.000+15.000)
