Η Μαρία Αντωνιάδου εξελέγη πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ κατά τη σημερινή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών.Η εκλογή έγινε με μυστική ψηφοφορία. Στη θέση του γενικού γραμματέα της Ένωσης εξελέγη ο Σταύρος Καπάκος. Η Πρόεδρος πρόσκειται στη ΝΔ και ο Γραμματέας στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ
«Κατά τη σημερινή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου εκλέχθηκαν με μυστική ψηφοφορία:Πρόεδρος Μαρία Αντωνιάδου και Γενικός Γραμματέας, Σταύρος Καπάκος
Οι υπόλοιπες θέσεις του Προεδρείου θα γίνει προσπάθεια να καλυφθούν στην επόμενη συνεδρίαση του Δ.Σ.»
Η επιστολή του νέου γεν. γραμματέα Σταύρου Καπάκου
“Δύσκολη συγκατοίκηση με δεσμεύσεις, όχι λευκή επιταγή
ΑΠΟ την πρώτη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ ως εκπρόσωπος της Συσπείρωσης Δημοσιογράφων-Δούρειος Τύπος πρότεινα την συγκρότηση ενός αναλογικού-αντιπροσωπευτικού προεδρείου της Ένωσης με την συμμετοχή όλων των παρατάξεων.
Τα οξυμένα προβλήματα του κλάδου(ΕΔΟΕΑΠ, καθυστερήσεις πληρωμών, απολύσεις-ανεργία, αδειοδοτήσεις τηλεοπτικών καναλιών, αξιοπιστία ενημέρωσης κ.α) καθώς και ο σεβασμός στο εκλογικό αποτέλεσμα οφείλουν να μας προβληματίσουν όλους για να υπερβούμε τις διαιρέσεις της προεκλογικής περιόδου.
Άλλη εφικτή λύση δεν υπήρχε ούτε κατατέθηκε στις πρώτες έξι συνεδριάσεις του Δ.Σ με θέμα την συγκρότηση του προεδρείου.
Αν και πέρασε ένας μήνας απο την ετυμηγορία των εργαζομένων δεν έγιναν τα βήματα, που θα ανέμενε κανείς, σε μια περίοδο που τα προβλήματα είναι βουνό μπροστά μας.
ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ δεν πρέπει να αποφεύγουμε τις ευθύνες μας, ούτε να μένουμε έξω και να πετροβολούμε όσους αποφασίσουν να “βγάλουν τα κάστανα απο τη φωτιά”. Κατά την συνεδρίαση της 7ης Ιουλίου, πήρα την πρωτοβουλία για την συγκρότηση του απολύτως αναγκαίου προεδρείου, δηλαδή του προέδρου, του γενικού γραμματέα, για να δωθεί ένα μήνυμα ενότητας του κλάδου, ενόψει της κρίσιμης διαπραγμάτευσης για τη σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ., που “καίει” όλους μας.
Η ΨΗΦΟΣ αυτή δεν είναι λευκή επιταγή προς την πλειοψηφούσα παράταξη των Ενωμένων Δημοσιογράφων. Αντίθετα είναι ψήφος που δεσμεύει την προερχόμενη απο την παράταξη αυτή πρόεδρο,στον στόχο της σωτηρίας, της στήριξης, της επέκτασης και της λειτουργικής ανασυγκρότησης του ΕΔΟΕΑΠ.
Είναι ψήφος δέσμευσης σε αγωνιστική διεκδικητική στάση απέναντι στους εργοδότες και την κυβέρνηση προκειμένου να στηριχθεί ο ΕΔΟΕΑΠ. Η απόφαση της συνέλευσης του ΕΔΟΕΑΠ, για αγωνιστική-απεργιακή κινητοποίηση μας δεσμεύει όλους. Αν αθετηθούν, απο την πλευρά της προέδρου οι δεσμεύσεις αυτές, η Συσπείρωση θα αποσύρει την στήριξης της. Σε ότι με αφορά αποδέχθηκα την θέση του γενικού γραμματέα, αφού πρώτα απηύθυνα ανοικτή πρόσκληση στους εκπροσώπους άλλων παρατάξεων να την αποδεχθούν, υποχωρώντας, χάριν της ενότητας, απο την θέση, η οποία αναλογούσε στην παράταξη μας.
Επιμένω, όπως ήρθαν τα πράγματα, δεν υπήρχε Βασιλική ατραπός ούτε άλλη εναλλακτική λύση και σε κάθε περίπτωση πρέπει να έχουμε συνείδηση οτι συγκροτούμε προεδρείο της ΕΣΗΕΑ, όχι κυβέρνηση.
ΣΗΜΕΡΑ όσο ποτέ είναι ανάγκη όλοι μας να δώσουμε ένα μήνυμα ενότητας του κλάδου μας, χωρίς να ισοπεδώνουμε τις θεμιτές διαφορές. Οταν έχεις να αντιμετωπίσεις την “εποχή των τεράτων” δεν απομονώνεσαι σε περίκλειστα φρούρια, δεν φοβάσαι μήπως “λερωθείς”, δίνεις το χέρι στον διπλανό σου για να σταθείς όρθιος και να αποκτήσεις δύναμη.
ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ οτι ακόμη και τώρα, μετά την εκλογή προέδρου και γενικού γραμματέα, οι άλλες θέσεις πρέπει να παραμείνουν κενές, για ένα διάστημα, προκειμένου να εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα συμμετοχής όλων των παρατάξεων.
Επιπροσθέτως, να είστε βέβαιοι οτι η συμμετοχή της Συσπείρωσης στο προεδρείο θα αποτελέσει ισχυρό αντίβαρο αποφυγής τυχόν κρουσμάτων αλαζονείας.
Τα οξυμένα προβλήματα του κλάδου μας και η διπλή κρίση της ενημέρωσης(οικονομική και αξιοπιστίας), δηλαδή η διαλεκτική του συγκεκριμένου, απαιτούν υπερβάσεις.
ΕΜΕΙΣ της Συσπείρωσης δεν κλειστήκαμε στο καβούκι μας. Αναλάβαμε την ευθύνη , που μας αναλογούσε, εν γνώση μας οτι πρόκειται για δύσκολη συγκατοίκηση στο προεδρείο της Ενωσής μας. Ομως η αυξημένη νομιμοποιήση του προεδρείου, είναι αδήριτη ανάγκη και αυτό σημαίνει οτι πρέπει να συμμετέχουν, έστω σε μεταγενέστερη φάση, όλες οι παρατάξεις. Ας μην αφήσουμε την στρατηγική της έντασης, της δηλητηριώδους πολιτικής αντιπαράθεσης της κεντρικής πολιτικής σκηνής, να μας πνίξει.
Η πείρα είναι το όνομα που δίνουν οι άνθρωποι στα λάθη τους” έλεγε ο Όσκαρ Ουάιλντ, μια φράση που αποδίδεται, υποθέτω, λανθασμένα στον Κων/νο Καραμανλή. Το θέμα για όλους μας είναι να μην επιβεβαιώσουμε,ειδικά τώρα, την φράση αυτή αλλά αντιθέτως να επιβεβαιώσουμε την ελληνική παροιμία: “η πείρα είναι καλή αρκεί να μην ακριβοπληρώνεται“. Καλό θα ήταν, επομένως, να έχουμε συνείδηση του πόσο βαρύ είναι το τίμημα που έχουμε πληρώσει και κυρίως πόσο μεγάλα είναι τα προβλήματα, που έχουμε μπροστά μας.
ΜΠΡΟΣΤΑ μας είναι οι πιό κρίσιμες μάχες. Ας σταθούμε όλοι στο ύψος που πρέπει για να μην χάσουμε οτι έχουμε και δεν έχουμε. Μη ρωτάμε τι έκανε η ΕΣΗΕΑ για τον καθένα μας αλλα τι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε όλοι μαζί για την Ένωσή μας.
Αν το μέλλον ανήκει σε αυτούς που το προετοιμάζουν. Δεν είναι η ώρα των άγονων αντιπαραθέσεων. Είναι η ώρα της κοινής δράσης.
