Υποψηφιότητα για το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής με τον Συνδυασμό της Ρένας Δούρου και με πλεονάζοντα τα αξιακά στοιχεία, αυτή, της Ζωής Βαρέλη-Στεφανίδη, εκτίμηση που μάλλον προσυπογράφεται από μεγάλο αριθμό πολιτών ανεξαρτήτως πολιτικής και ιδεολογικής προέλευσης.
Δυνατά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας της, ο ευθύς λόγος της και η οξυδέρκεια της σκέψης της.
Στο Δήμο Παλλήνης, είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε αυτή την μορφολογία της προσωπικότητας της, στην τετραετία 2010-2014 μέσα από την ιδιότητα της εκλεγμένης στο Τοπικό Συμβούλιο Παλλήνης, στη διάρκεια, της οποίας, η αυστηρή κριτική της στα κακώς κείμενα, η επιμονή της σε προτάσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα ιδιαίτερα στα θεματικά πεδία του αθλητισμού και του πολιτισμού αδιαφορώντας αν απολαμβάνουν ή όχι της έγκρισης της Δημοτικής Αρχής και κυρίως, προσπερνώντας αυτό που στην δημόσια ζωή αποκαλείται «πολιτικό κόστος», υποχρέωσαν τους διαχειριστές της τοπικής εξουσίας να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και σχολαστικοί σε ζητήματα διαφάνειας και προγραμματισμού.
Η Ζωή Βαρέλη-Στεφανίδη, σήμερα, διεκδικεί μια θέση στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, ειδικότερα, μια έδρα στην Περιφερειακή Ενότητα Ανατολικής Αττικής.
Μια έδρα, την οποία, με βάση τα παραπάνω χαρακτηριστικά είναι ικανή και να την τιμήσει και να την αξιοποιήσει προς όφελος των πολιτών και ευρύτερα της τοπικής κοινωνίας.
Η εμπειρία της στο χώρο του αθλητισμού
-μεταξύ άλλων υπήρξε πρωταθλήτρια στίβου, μέλος της Εθνικής Ομάδας Στίβου και προπονήτρια στίβου στον Π.Α.Ο. και Ε.Γ.Σ. Αθηνών-
και κυρίως, η ουσιαστική συμμετοχή της ως μητέρας στην συνδιαμόρφωση της προσωπικότητας της κόρης της, Κατερίνας Στεφανίδη
-αθλήτριας με παγκόσμια ακτινοβολία δεδομένου ότι οι διακρίσεις της στους Ολυμπιακούς Αγώνες και σε όλες τις διεθνείς αγωνιστικές αναμετρήσεις αντιμετωπίστηκαν από όλους τους Έλληνες με αισθήματα υπερηφάνειας και ενθουσιασμού-
αποτελούν εχέγγυα για το έργο που μπορεί να επιτελέσει ως Περιφερειακή Σύμβουλος.
Είναι κοινή πεποίθηση, ότι η Ζωή μπορεί να προσφέρει, έχει τα «κότσια» να διεκδικεί και να πείθει της όποιες διοικήσεις για την αναγκαιότητα αυτών που διεκδικεί, η Ζωή δεν «χαρίζεται», η Ζωή εύκολα «δεν βάζει γλώσσα μέσα» όταν βλέπει κάτι να μην πάει καλά και τέλος, η Ζωή, δείχνει να έχει διάθεση και πάθος γι αυτό που σήμερα διεκδικεί.
Η Ζωή είναι μια καλή υποψηφιότητα που ξεπερνάει τα «τείχη» της όποιας πολιτικής, κομματικής και ιδεολογικής «περίφραξης» και έχει τη δυναμική να «αποφλοιώνει» τα κρατήματα που ορθώνει κάθε λογής …φράκτης!
