Η ιλαρά, η μηνιγγίτιδα, ο κίτρινος πυρετός. Ονόματα που μέχρι πρόσφατα ανήκαν στα εγχειρίδια της Ιατρικής Ιστορίας, επιστρέφουν πλέον στις ειδήσεις της επικαιρότητας, προκαλώντας παγκόσμια ανησυχία.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), η UNICEF και η Παγκόσμια Συμμαχία για τα Εμβόλια και την Ανοσοποίηση (GAVI) προειδοποιούν: η μείωση των εμβολιασμών απειλεί ζωές και ξηλώνει τις κατακτήσεις δεκαετιών στη δημόσια υγεία.
Η επιστήμη προχωρά, η πολιτική οπισθοχωρεί
Δεν λείπουν τα εργαλεία. Τα εμβόλια είναι διαθέσιμα, δοκιμασμένα, αποτελεσματικά. Αυτό που λείπει είναι η πολιτική βούληση. Οι περικοπές της διεθνούς βοήθειας, η αποδυνάμωση των υγειονομικών δομών, η αδιαφορία για τις συνέπειες της παραπληροφόρησης – όλα αυτά συνθέτουν μια επικίνδυνη εξίσωση. Η δημόσια υγεία δεν μπορεί να λειτουργήσει με λογικές λογιστικού ισοζυγίου. Κάθε ευρώ που κόβεται σήμερα από τον προληπτικό εμβολιασμό, μεταφράζεται αύριο σε δεκάδες ζωές και εκατομμύρια σε θεραπείες.
Παραπληροφόρηση: ο νέος ιός της εποχής
Η αμφισβήτηση των εμβολίων δεν είναι πια γραφικότητα του διαδικτύου. Είναι πολιτικό φαινόμενο, αποτέλεσμα της ανοχής απέναντι σε ψευδείς ειδήσεις, σε συνωμοσιολογικές αφηγήσεις και στην απουσία σαφούς επιστημονικής ενημέρωσης. Κράτη που δεν αντιμετωπίζουν με τόλμη το κύμα του αντιεμβολιαστικού λόγου, γίνονται συνένοχα στην επιστροφή ασθενειών που θα μπορούσαν να είχαν εξαφανιστεί.
15 εκατομμύρια παιδιά σε κίνδυνο
Η εκτελεστική διευθύντρια της UNICEF, Κάθριν Ράσελ, ήταν σαφής: πάνω από 15 εκατομμύρια παιδιά δεν θα λάβουν τα απαραίτητα εμβόλια λόγω χρηματοδοτικών περικοπών. Παιδιά σε χώρες εύθραυστες, σε περιοχές με συγκρούσεις, σε κοινότητες χωρίς φωνή. Οι αριθμοί μεταφράζονται σε πραγματικές ανθρώπινες τραγωδίες, για τις οποίες η διεθνής κοινότητα –και ιδίως οι ισχυρές χώρες που ηγούνται των χρηματοδοτήσεων– φέρουν άμεση ευθύνη.
Η ώρα της πολιτικής λογοδοσίας
Η υγειονομική κρίση που διαμορφώνεται δεν είναι φυσική καταστροφή. Είναι πολιτική επιλογή. Η επιλογή της σιωπής, της ολιγωρίας, της προτεραιότητας της οικονομικής «πειθαρχίας» εις βάρος της δημόσιας υγείας. Η κοινωνία των πολιτών, οι οργανώσεις και –πρωτίστως– οι κυβερνήσεις καλούνται να σταθούν στο ύψος της ιστορίας. Όχι με ευχολόγια, αλλά με συγκεκριμένες πολιτικές: χρηματοδότηση, ενημέρωση, καθολική κάλυψη εμβολιασμών.
Διότι, όπως είπε και ο επικεφαλής του ΠΟΥ: «Τα εμβόλια έχουν σώσει πάνω από 150 εκατομμύρια ζωές. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να χαθούν άλλες επειδή επιλέξαμε να κοιτάξουμε αλλού.»
