Να τελειώνουμε με την Δημαρχοκεντρική Αυτοδιοίκηση

Κύριο -και επείγον- ζητούμενο στην νομοθετική κυοφορούμενη μεταρρύθμιση του “Καλλικράτη” είναι το “γκρέμισμα” του Δημαρχοκεντρικού χαρακτήρα της Αυτοδιοίκησης. Ορθώς, ορθότατα!

Το προσωποπαγές μοντέλο της, δεν εξυπηρετεί και δεν προάγει το πνεύμα, την ουσία, το περιεχόμενο της Αυτοδιοίκησης, δεν υπηρετεί την πολυφωνία, τη διαφάνεια, την ανάδειξη της άλλης άποψης, αυτή, τέλος, την ίδια τη Δημοκρατία και περί αυτού οποιοσδήποτε αντίλογος κινείται στα επίπεδα της ανυποληψίας.

Τι ακριβώς προάγει ο Δημαρχοκεντρισμός; Θα το πούμε με καθαρές κουβέντες.

Την αλαζονεία, τον αυταρχισμό, την αυθαιρεσία, την παντογνωσία, τον εγωκεντρισμό, το “αλάθητο”, την πελατειακή ¨κουλτούρα”, τους αυλοκόλακες και τη δογματική αντίληψη “εγώ ειμί ο Δήμος και εγώ αποφασίζω…”

Τι χρείαν έχομεν εισέτι μαρτυριών” για την κατανόηση της ανάγκης ανατροπής του ισχύοντος απαράδεκτου δημαρχοκεντρισμού εκτός της παράθεσης μιας μόνο πτυχής από τον εν γένει τρόπο λειτουργίας του;

Οι περισσότεροι Δήμαρχοι από το 2011 και μέχρι σήμερα, είναι και πρόεδροι στους εξής τρεις θεσμοθετημένους φορείς: Επιτροπή Ποιότητας Ζωής, Οικονομική Επιτροπή και Κοινωφελή Επιχείρηση.

Δηλαδή, όλος ο μηχανισμός του Δήμου υπό τον ασφυκτικό έλεγχο ενός και μόνο ανθρώπου. Του Δημάρχου! Στα σοβαρά, υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν ταυτόχρονα να κουβαλούν στους ώμους τους τόσες ευθύνες, να συντηρούν τόσες αντοχές και να είναι εξ ίσου δημιουργικοί και αποτελεσματικοί προς όλες τις κατευθύνσεις;

Παράλληλα, να συντονίζουν το έργο των αντιδημάρχων και των προέδρων των νομικών προσώπων, να συναντούν κατ΄ιδίαν και κατά ομάδες συνεργάτες τους στο Δήμο ή εκπροσώπους συλλογικοτήτων, να αφιερώνουν μια εργάσιμη ημέρα στους δημότες που για οποιονδήποτε λόγο θέλουν να δουν το Δήμαρχο στο γραφείο του και όλα τα απογεύματα όλων των εβδομάδων του έτους να σπεύδουν σε εκδηλώσεις πάσης φύσεως και παντός χαρακτήρα, διατηρώντας “σώας τα φρένας”, δηλαδή “καθαρή σκέψη”;

Είναι, δυνατόν;

Στον πιθανό αντίλογο, οι εισηγήσεις/προτάσεις του Δημάρχου συζητούνται και ψηφίζονται από τα Συμβούλια/Επιτροπές του Δήμου, απάντηση δεν υπάρχει! Τα ανέκδοτα δεν χρήζουν απαντήσεως! Τα ακούς και όταν ακόμη δεν σου αρέσουν, φροντίζεις να δείξεις ότι πολύ σου αρέσουν!

Για τους παραδόπιστους, αρκούν, τουλάχιστον, δύο ακροάσεις Συμβουλίων/Επιτροπών για του λόγου το αληθές.

Ελπίζουμε, η νομοθετική πρωτοβουλία του υπουργού Εσωτερικών να δώσει οριστικό τέλος στις παθογένειες της δημαρχοκεντρικής αυτοδιοίκησης και με την θέσπιση της απλής αναλογικής με “κυβερνήσιμο” πρόσημο, να σηματοδοτηθεί μια νέα αφετηρία προς χάριν της Αυτοδιοίκησης και των πολιτών.