Συναυλία υπό τον τίτλο, «Το Δέντρο F.G. Lorca» συνδιοργανώνεται από το Υπουργείο Πολιτισμού, την Περιφέρεια Αττικής, το Δήμο Λαυρεωτικής και την Εταιρεία Μελετών Λαυρεωτικής στο χώρο του Αρχαίου Θεάτρου Θορικού την Παρασκευή, 8 Σεπτεμβρίου 2017 και ώρα 6:00μ.μ.
Συμμετέχουν, ο συνθέτης και κιθαριστής Μανόλης Ανδρουλιδάκης, το κουαρτέτο εγχόρδων L’ anima (Στέλλα Τσάνη – βιολί, Μπρουνίλντα Ευγενία Μάλο – βιολί, Ηλίας Σδούκος – βιόλα, Λευκή Κολοβού – βιολοντσέλλο) + κόντρα μπάσο (Σουέλα Σέχου) με τη φιλική συμμετοχή της ερμηνεύτριας Καλλιόπης Βέττα και της Ανδρικής Χορωδίας Λαυρίου υπό τη διεύθυνση του Θεόδωρου Λεμπέση.
Στο πανέμορφο Αρχαίο Θέατρο Θορικού σε μια ατμοσφαιρική μουσική παράσταση το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει έργα του F.G.Lorca, μελοποιημένα από τους Μίκη Θεοδωράκη, Χρήστο Λεοντή, Γιάννη Γλέζο και άλλους συνθέτες και συγκεκριμένα ολόκληρο το έργο «Romancero Gitano» σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, τραγούδια από τον κύκλο «Αχ, έρωτα!» σε μουσική του Χρήστου Λεοντή, δύο έργα σε μουσική του ίδιου του Λόρκα, καθώς και σε πρώτη εκτέλεση το ομώνυμο έργο «Un árbol llamado Lorca» σε μουσική του Μανόλη Ανδρουλιδάκη και ποίηση του Χιλιανού ποιητή Jaime Svart.
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
Λίγα λόγια την ιστορία του Θεάτρου στον Θορικό από την Δρ Ελένη Ανδρίκου, αρχαιολόγο ΕΦΑΑνΑτ
Το αρχαίο θέατρο στον Θορικό αναπτύσσεται στη βραχώδη πλαγιά του παράκτιου λόφου Βελατούρι, σε άμεση συνέχεια του ανασκαμμένου οικισμού του αρχαίου Δήμου των Θορικίων. Στο άμεσο περιβάλλον του, βρίσκεται προς τα Δ οικία και εργαστήριο καθαρισμού μετάλλων (πλυντήριο), και νότια της ορχήστρας νεκροταφείο σε χρήση από τον 6ο έως τον 4ο αι. π.Χ. Είναι επίμηκες με ευθύγραμμο κεντρικό τμήμα και καμπύλα άκρα. Το ευθύγραμμο σχήμα, όπως διαπιστώθηκε μετά την αποκάλυψη άλλων θεάτρων σε Αττικούς δήμους [Ραμνούντος, Ικαρίου (Διόνυσος), Ευωνύμου (Τράχωνες)], δεν αποτελεί εξαίρεση.
Η ορχήστρα του θεάτρου είναι ορθογώνια παραλληλόγραμμη (περίπου 16 Χ30 μ.) με αποστρογγυλεμένες τις γωνίες προς το κοίλον. Στη νότια ελεύθερη πλευρά υποστηρίζεται από αναλημματικό τοίχο μήκους 24 μ. περίπου, τα άκρα του οποίου θεμελιώνονται πάνω στον φυσικό βράχο. Το ανάλημμα αυτό αντικατέστησε παλαιότερο, αυξάνοντας το εμβαδόν της ορχήστρας. Το δυτικό άκρο της ορχήστρας καταλαμβάνει ναΐσκος του Διονύσου, από τον οποίο σώζονται μόνον τα θεμέλια, και το ανατολικό ορθογώνια κατασκευή, πιθανός βωμός.
Πρόσφατες ανασκαφές της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής στην περιοχή του αναλήμματος της ορχήστρας αποκάλυψαν το παλαιότερο ανάλημμα σε όλο το μήκος του. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι ο χώρος αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί ως λατομείο για τον προσπορισμό ασβεστολίθου, όπως και η περιοχή στα ΝΔ του θεάτρου. Φαίνεται λοιπόν, ότι είχε διαμορφωθεί ένας ανοικτός χώρος με ακανόνιστες βαθμίδες, αποτέλεσμα της λατομεύσεως, ο οποίος προσφερόταν για συναθροίσεις.
Ο χώρος διαμορφώθηκε σταδιακά με διαδοχικές επεμβάσεις, οι οποίες πρέπει να συνδέονται με τις αυξημένες ανάγκες για τη συγκέντρωση των δημοτών μετά την πολιτειακή μεταρρύθμιση του Κλεισθένους το 507 π.Χ. με σκοπό την οργάνωση και λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.
