Τέλος δεν έχουν οι κυβερνητικές παρεμβάσεις στην αγορά ακινήτων, είτε φορολογικές, είτε πολεοδομικές, ή ακόμα και γραφειοκρατικές, όπως το Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης (ΠΕΑ), η έκδοση του οποίου είναι υποχρεωτική σε κάθε μεταβίβαση, ή νέα μίσθωση ακινήτου (κατοικίες, γραφεία και καταστήματα).
Μετά το ειδικό τέλος ακινήτων μέσω λογαριασμών της ΔΕΗ, τη διαδικασία τακτοποίησης αυθαιρέτων και ημιυπαίθριων και άλλες σχετικές κινήσεις, η κυβέρνηση επαναφέρει στην επικαιρότητα το ζήτημα της εκτός σχεδίου δόμησης.
Η σχεδιαζόμενη παρέμβαση έχει προκαλέσει την οξύτατη αντίδραση φορέων της αγοράς, με αποτέλεσμα πρόσφατα η Πανελλήνια Ομοσπονδία Μεσιτών (ΟΜΑΣΕ) να προβεί σε έντονη διαμαρτυρία, στηλιτεύοντας τη δρομολογούμενη απαγόρευση της κατασκευής κατοικιών σε εκτός σχεδίου ακίνητα.
Συγκεκριμένα, αναφέρει, ότι το σχετικό υπό διαβούλευση διάταγμα χρήσεων γης «απαξιώνει την περιουσία εκατομμυρίων Ελλήνων ιδιοκτητών που έχουν στην κατοχή τους αγροτεμάχια, χωρίς καμιά προειδοποίηση, και φυσικά καμιά αποζημίωση, ενώ παράλληλα ετοιμάζονται να τα εντάξουν και στον ετήσιο φόρο ακίνητης περιουσίας, φυσικά με αξίες πλασματικές, δηλαδή πριν από την απαξίωσή τους!
Αν περάσει το απίστευτο αυτό διάταγμα θα κάνει αυτούς τους μικροϊδιοκτήτες να ξεπουλήσουν τα αγροτεμάχιά τους σε κάποια «κοράκια» που επαγρυπνούν για να τα αγοράσουν σε εξευτελιστικές τιμές», τονίζει χαρακτηριστικά η ΟΜΑΣΕ, μέσω της προέδρου κ. Αρτέμιδος Μαυράκη και του γενικού γραμματέα κ. Ιωάννη Ρεβύθη.
Το σχέδιο προεδρικού διατάγματος, το οποίο φέρει την υπογραφή του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος, κ. Νίκου Σηφουνάκη, -είναι σε δημόσια διαβούλευση ως και την 31η Ιανουαρίου 2012- επιχειρεί την πλήρη απαγόρευση ανέγερσης κατοικίας σε εκτός σχεδίου περιοχές.
Μοναδική εξαίρεση είναι αν ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου, ταυτόχρονα, το εκμεταλλεύεται ως αγροτεμάχιο.
Με το «επίμαχο» άρθρο 14 του Προεδρικού Διατάγματος, η ανέγερση κατοικίας απαγορεύεται σε εκτός σχεδίου περιοχές, εκτός εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων, εκτός ορίων οικισμού με πληθυσμό μικρότερο από 2.000 κατοίκους, εκτός ορίων οικισμού προϋφισταμένου του 1923, πλην των προς πολεοδόμηση περιοχών και των περιοχών προστασίας.
«Στις περιοχές αυτές προβλέπεται η διατήρηση και προστασία της κατά προορισμό χρήσης του εδάφους με την ενίσχυση των αγροτικών και λοιπών εκμεταλλεύσεων της γης και τον δραστικό περιορισμό της συνολικής επιτρεπόμενης επιφάνειας δόμησης και μείωση της έντασης της χρήσης, σε σχέση προς τις εκάστοτε ισχύουσες γενικές διατάξεις περί «εκτός σχεδίου δόμησης»», όπως σχετικά επισημαίνεται.
Ουσιαστικά με το προεδρικό διάταγμα που προωθεί το υπουργείο Περιβάλλοντος στις εκτός σχεδίου περιοχές μπορούν να αναπτυχθούν είτε επαγγελματικές χρήσεις είτε εγκαταστάσεις υποδομών. Οι ιδιοκτήτες δηλαδή άρτιων και οικοδομήσιμων οικοπέδων τεσσάρων στρεμμάτων δεν θα μπορούν να χτίσουν σπίτι σε αυτά.
Η μοναδική εναλλακτική που διαθέτουν, όπως αυτή προκύπτει εκ του αποτελέσματος, είναι να πουλήσουν το ακίνητό τους -αναγκαστικά- σε τιμές «κάτω του κόστους» σε αγοραστές που εκπροσωπούν επιχειρηματικά συμφέροντα (π.χ. ομίλους που σχεδιάζουν την υλοποίηση διαφόρων εγκαταστάσεων).
Επί της ουσίας και εφόσον προωθηθεί η εν λόγω ρύθμιση, χιλιάδες οικόπεδα που βρίσκονται σε εκτός σχεδίου εκτάσεις και που με βάση τα σημερινά δεδομένα είναι άρτια και οικοδομήσιμα, αίφνης μετατρέπονται σε «άχρηστα» και χάνουν την αξία τους.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό, ότι δεν προβλέπεται καμία μεταβατική διάταξη, η οποία να προσφέρει κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα, ώστε οι ιδιοκτήτες να αποφασίσουν το πώς θα διαχειριστούν τα ακίνητά τους.
Αντιθέτως, καλούνται εν μια νυκτί να προβούν σε ρευστοποίηση των κτημάτων τους, έναντι, ουσιαστικά, συμβολικού τιμήματος.
Οπως αναφέρει η ΟΜΑΣΕ στην ανακοίνωσή της, «αντί η Πολιτεία να ολοκληρώσει ένα χωροταξικό με σωστές χρήσεις γης ανά την Ελλάδα, που θα αφορά την ανάπτυξη της βιομηχανίας, του τουρισμού και άλλων επαγγελματικών ή αστικών χρήσεων, διώχνει επενδυτές και αγοραστές εξοχικών κατοικιών από τη χώρα μας και από όλη την Ευρώπη».
