Η ομιλία του κ. Απόστολου Κοιμήση, Δημάρχου Αμφιλοχίας, επικεφαλής της παράταξης «Αυτοδιοικητικό Κίνημα» (υποστηρίζεται από αυτοδιοικητικούς προσκείμενους στη “Δημοκρατική Συμπαράταξη) και μέλους του Δ.Σ. ΚΕΔΕ στο Συνέδριο της ΚΕΔΕ.
«Δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Όλα τα θέματα ριγμένα στο τραπέζι ατάκτως, χωρίς στόχευση, χωρίς στρατηγική, με περιπτωσιολογικές αναφορές. Είχε κάπου δίκιο ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας, ο Αγοραστός, που είπε ότι ο κυβερνητικός δημόσιος λόγος είναι σχεδόν, μόνο διαπιστωτικός, χωρίς να ανοίγει διέξοδο.
Εκτιμώ ότι πιθανόν να είμαστε και εμείς σαν τα “ζαλισμένα κοτόπουλα”, γιατί βιώνουμε το δράμα της καθημερινότητας. Θα εξηγήσω πως έχει στηθεί αυτό, δεν είναι τυχαία αυτή η εξέλιξη. Και από την άλλη μεριά, υπάρχει ένα πολιτικό σύστημα που δείχνει ότι “έχει χάσει το μπούσουλα”.
Θα προσπαθήσω με ένα παράδειγμα να δώσω το στίγμα της αισθητικής της πολιτικής. Πως ασκείται σήμερα και οδηγεί σε ένα μόρφωμα σε τελείως αντίστροφη πορεία από αυτή των προοδευμένων οικονομιών. Αναφέρομαι σε έναν νέο-συγκεντρωτισμό, που θεωρεί ότι με αυτό το μοντέλο διοίκησης μπορείς να επιφέρεις πολιτική χειραγώγηση στο “παιχνίδι” της Δημοκρατίας και, ενδεχομένως, να προσδοκάς να διαιωνίσεις τη δική σου πολιτική παρουσία δεμένος ή καταπίνοντας το κατάρτι του πλοίου για να μην μπορούν να σε κουνήσουν.
Όχι για να μη φύγεις εσύ, γιατί εσύ που να πας, το’ χεις αποδείξει αυτό, πως οτιδήποτε κάνεις γίνεται για να μείνεις εκεί πακτωμένος στην καρέκλα.
Αυτό είναι το μείζον πρόβλημα στη Χώρα σήμερα. Ότι δεν έχει πυξίδα, δεν έχει μπούσουλα, δεν έχει το ανθρώπινο δυναμικό στην κεντρική πολιτική σκηνή -δεν μιλάω συλλήβδην, για να μην θεωρηθεί ότι κάνω συνολικό αφορισμό- για να μπορέσει να πιάσει το τιμόνι του πλοίου και να το πάει εκεί που πρέπει να πάει, στα ήρεμα νερά.
Υπήρχε μια Γενική Διεύθυνση, είναι πολύ χαρακτηριστικό το παράδειγμα, που είχε σχέση με τη Μεταναστευτική Πολιτική και την Ιθαγένεια. Και υπαγόταν σε έναν Γενικό Γραμματέα. Ήταν πολύ έμπειρο το ανθρώπινο δυναμικό, ήθελε μόνο μια προφανώς ενίσχυση για να μπορέσει να κάνει τη διαχείριση συγκεκριμένων θεμάτων των μεταναστών και προσφύγων.
Αντί για αυτό όμως, κοιτάξτε τι έχουμε κάνει τώρα: Έναν Υπουργό, τον κ. Μουζάλα, έναν Υφυπουργό, τον κ. Μπαλάφα, έναν Γενικό Γραμματέα Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, Παπαδημητρίου νομίζω λέγεται, έναν άλλο Γενικό Γραμματέα Μεταναστευτικής Πολιτικής, τον πρώην συνάδελφό μας κ. Κλάπα, έναν άλλο Γενικό Γραμματέα “Υποδοχής”-πρέπει να έχουμε και “ρεσεψιονίστα”- τον κ.Γκουγκουλή, δύο Γενικούς Διευθυντές, τέσσερις Διευθυντές, 18 Τμηματάρχες κ.ο.κ.
Δείτε τα αποτελέσματα όσον αφορά την ασκούμενη μεταναστευτική πολιτική: Στοιβαγμένοι άνθρωποι σε καταλύματα και κοιτώνες με άθλιες συνθήκες, σε πλήρη ανισορροπία η κοινωνία των νησιών, σε πλήρη ανατροπή η άσκηση επαγγελματικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας στον προέχοντα τουριστικό τομέα, ενώ εμείς “περί άλλα τυρβάζουμε”.
Έδωσε λύση αυτό το μοντέλο του συγκεντρωτισμού, της υπερδιόγκωσης; Όχι. Και από τη δική μας μεριά όμως, “τσιμπάμε” την καραμέλα, προσέξτε: “Η Λέσβος είναι τεράστιος Δήμος”, “δεν μπορεί να διοικηθεί”, “πρέπει να τον χωρίσουμε”. Αυτό είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα είναι ότι η Λέσβος δεν έχει τις αρμοδιότητες και τους πόρους και το ανθρώπινο δυναμικό, για να ασκήσει τις πολιτικές τις οποίες θα έπρεπε να ασκήσει και στο μεταναστευτικό. Όπως γίνεται στις άλλες ευρωπαϊκές Χώρες, όπου οι Δήμοι έχουν την πρωτοκαθεδρία και ο Δήμαρχος είναι αυτός ο οποίος χαράσσει τα μέτρα πολιτικής σε τοπικό επίπεδο, σε συνεργασία με την κεντρική Κυβέρνηση.
Δεν υπάρχει αυτό το αλαλούμ το οποίο έχει γίνει εδώ.
Αυτό είναι το μοντέλο που στήνεται στη Χώρα μας σήμερα. Ένας Νέο-Συγκεντρωτισμός, ακριβώς για να υπάρξει πλήρης χειραγώγηση στο σύστημα.
Εκεί που δεν ελέγχουμε, τι κάνουμε πολιτικά, όπως είναι ο δικός μας ο θεσμός; Εκεί διογκώνουμε και άλλο την απίστευτη γραφειοκρατία.
Συνάδελφοι, δίνουμε μεγάλη βαρύτητα στο κομμάτι το οικονομικό. Είναι, δεν λέω μεγάλο θέμα. Αλλά έστω ότι μας έδωσαν τα λεφτά με τις επιλεκτικές χρηματοδοτήσεις (κατωτέρω θα κάνω ειδική αναφορά για αυτό), πώς θα τα αξιοποιήσουμε;
Έχει κανείς σας δημοπρατήσει με τους ηλεκτρονικούς διαγωνισμούς έργο με βάση τις 226 τροποποιήσεις που έγιναν στο νόμο περί δημοσίων συμβάσεων (ν.4412/2016); 226 αλλαγές διορθώσεις σφαλμάτων και τροποποιήσεις έγιναν από τον καιρό που ψηφίστηκε ο νόμος! Και κάθε φορά που πάμε να ωριμάσουμε ένα έργο και να το βγάλουμε στον αέρα, έρχεται η τροποποίηση, έρχεται η αλλαγή, ξανά από την αρχή “το ίδιο βιολί”.
Ναι, αλλά έτσι όμως εμφανίζουμε στην Τρόικα πλεονάσματα.
Έτσι μπορούμε στη φτωχοποιημένη κοινωνία να δίνουμε αντίδωρα.
Έτσι μπορούμε διαλύοντας τη μεσαία τάξη, το πιο δυναμικό κομμάτι της οικονομίας, να φτιάχνουμε ένα ΔΙΠΟΛΟ και στην οικονομία και στις κοινωνικές τάξεις. Τους πλούσιους και τους φτωχούς. Άρα μπορούμε να έχουμε πολιτικό ακροατήριο.
Στο βωμό της πολικής επιβίωσης, στήνεται όλο το μοντέλο στην τοπική Δημοκρατία και στους Δήμους.
Τώρα αυτό έχει γίνει πασιφανές. Εγώ, ειλικρινά, τους συμπονώ τους δύο υπουργούς με αυτά που είπαν. Καταλαβαίνω τη θέση τους. Έχεις φτώχια για να περιορίζεις σε ένα τέτοιο ακροατήριο, υποψιασμένο ακροατήριο, το δημόσιο λόγο σου σε επιχορηγήσεις και σε απλά πραγματάκια δευτερεύουσας ή τριτεύουσας διευθέτησης.
Γιατί στο νομοσχέδιο το οποίο ψηφίστηκε στη Βουλή ούτε μία παρατήρηση από αυτές που η Κ.Ε.Δ.Ε. είχε αποστείλει στο πλαίσιο της διαβούλευσης δεν ενσωματώθηκε. Και όσα νομοθετήθηκαν ήταν “κουτσουρεμένα”. Όπως η αποζημίωση των δημοτικών συμβούλων: να μετράς τα χιλιόμετρα, να μετράς ποιος έχει αρμοδιότητα, ποιος δεν έχει, “πιάσ’ τ’ αυγό και κούρευ’ το”…
Και να έρχονται ανόητοι δημόσιοι υπάλληλοι να παρερμηνεύουν υφιστάμενες διατάξεις σε σχέση με το συνταξιοδοτικό, να γράφουν και να καταλογίζουν ό,τι να’ναι. Θέλετε να σας πω παραδείγματα; Θα “τραβάτε τα μαλλιά σας”, δεν τα γνωρίζετε και ειλικρινά θα αποφύγω να το κάνω, γιατί μπορεί να μην κοιμηθείτε κιόλας το βράδυ. Υπάρχουν Συνάδελφοι που τους ζητούνται να επιστρέψουν πίσω τα έξοδα κίνησης. Πρόεδροι Δημοτικών Κοινοτήτων.
Υπάρχουν Συνάδελφοι που τους ζητούν να επιστρέψουν πίσω 30.000, 40.000, γιατί πίστεψαν οι αφελείς τον Έλληνα νομοθέτη, εξαγόρασαν ένα ποσό κατοχύρωσης συντάξιμου χρόνου, πήραν το βοήθημα και τώρα τους λένε “φέρ’ το πίσω γιατί δεν το δικαιούσαι”.
Πότε το δικαιούνταν; Όταν του το χορήγησαν ή τώρα που το ζητάνε πίσω ;
Η άλλη ανοησία, κε Πρόεδρε, ο εμπαιγμός που μας έκανε ο Υφυπουργός Εργασίας, κ. Πετρόπουλος; Αυτός που παρεξηγήθηκε όταν του επισημάνατε πως βγαίνει στο δρόμο και του λέει ο κόσμος “καλά έκανες και μας πέθανες στους φόρους”. Μας ζήτησε να του πάμε διάταξη νόμου, για να άρει το ασυμβίβαστο των συνταξιούχων σε σχέση με τους θεσμούς στην τοπική Δημοκρατία. Την πήγαμε την επόμενη εβδομάδα. Πέρασαν μήνες από τότε.
Αυτό είναι ειλημμένη πολιτική απόφαση. Γιατί, εάν ήθελαν να το ρυθμίσουν, θα το ρύθμιζαν, όπως για τις Ανεξάρτητες Αρχές και τις ΔΕΚΟ, με τροπολογίες “της νύχτας” και δεν μίλησε κανείς. Γιατί να μιλήσει η Τρόικα; Η Τρόικα έχει τον “κόφτη”. Και ο “κόφτης” που χτυπάει; Στο “φουκαρά” που πρέπει να φτωχοποιηθεί. Στο συνταξιούχο και το μισθωτό. Άρα μια χαρά πάνε τα πράγματα. Γιατί να υπάρξει αντίδραση;
Και μέσα σε αυτήν την παραζάλη, αρχίζουμε και ανακατεύουμε και την τράπουλα σε θεσμικό επίπεδο. Και αναγορεύουμε σε μείζον θέμα το σύστημα της απλής αναλογικής. Το πρόβλημα είναι εάν θα είναι απλή αναλογική ή ενισχυμένη στην εκλογική διαδικασία των Δημάρχων; Όχι. Εγώ είμαι υπέρ της απλής αναλογικής, να εφαρμοστεί η απλή αναλογική, σε αυτό το μοντέλο όμως;
Και ο ίδιος ο Υπουργός διαπίστωσε -γιατί είδατε, έχει παρευρεθεί σε δύο Συνέδρια, οπότε αρχίζει και μαθαίνει, δεν είναι όπως στην αρχή- διαπίστωσε λοιπόν ότι δεν μπορεί να κυβερνηθεί ο Δήμος εφαρμόζοντας την απλή αναλογική σε αυτόν τον “Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων”, σε αυτό το μοντέλο διακυβέρνησης δηλαδή των Δήμων και των Περιφερειών, και αναγνωρίζει ότι πρέπει να διασφαλίσει την κυβερνησιμότητα.
Παρακολούθησα τη συνέντευξή του στην ΕΡΤ -όχι, μην νομίζετε ότι είμαι “μαζοχιστής” και βλέπω ΕΡΤ, αλλά μου έστειλαν τα συγκεκριμένα αποσπάσματα- όπου ανέφερε ότι η απλή αναλογική οδηγεί σε Δημοκρατία, σε ώσμωση διαφορετικών απόψεων, σε διάλογο, κ.ο.κ. όλα αυτά που επαναλαμβάνονται. Αλλά, για να πάμε μετά να κάνουμε τη διαμόρφωση της διευθύνουσας ομάδας στο Δήμο, δηλαδή Αντιδήμαρχοι κλπ, θα πάρουμε και από τους άλλους Συνδυασμούς που θα μας έχουν υποστηρίξει.
Πώς θα γίνει αυτό πρακτικά; Με διερευνητικές εντολές; Γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε να γίνει. Με διαδικασία εκλογής δεν μπορεί να γίνει, δεν μπορεί να σηκώνει το χέρι ο κάθε ψηφοφόρος και να λέει “παιδιά συγγνώμη, εγώ ψήφισα, άρα δικαιούμαι θέση Αντιδημάρχου”. Μόνο με διερευνητικές εντολές.
Θα οδηγηθούμε σε διαδικασία διερευνητικών εντολών στους Δήμους; Τα κείμενα διαλόγου που είχαν δοθεί σε εκείνη την περίφημη Επιτροπή, που ήταν “Επιτροπή των Φιμωμένων”, όπου συμμετείχα και εγώ, τα έγραφαν αυτά. Όπως έγραφαν –και ειπώθηκε πάλι σήμερα εδώ– ότι θα διατηρήσουμε τις Δημοτικές Ενότητες όπως ακριβώς είναι και δεν θα δίνουμε μόνο δέσμευση πιστώσεων από τον κεντρικό δημοτικό π/υ σε αυτούς, θα δίνουμε -ακούστηκε σήμερα- και στις Τοπικές Κοινότητες. Με συγχωρείτε, εγώ στο Δήμο Αμφιλοχίας φέτος δεν μπορώ να κάνω π/υ γιατί δεν έχω δυνατότητα να κάνω ούτε ένα ευρώ τεχνικό πρόγραμμα.
Έχετε εσείς; Έχετε λεφτά να δεσμεύσετε στις Τοπικές Κοινότητες από τον π/υ; Έχετε αδιάθετα χρήματα που δεν έχετε τι να τα κάνετε; Τι λογικές είναι αυτές; Τι αντιλήψεις είναι αυτές; Τι ιδεοληψίες είναι αυτές; Ποιο είναι το ακροατήριο στο οποίο απευθύνονται; Ο σκληρός πυρήνας του κόμματος;
Αυτός δεν μπόρεσε να καταγραφεί σαν υποστατή δημοτική δύναμη πουθενά.
Είναι οικτρή μειοψηφία. Γι’ αυτό λοιπόν το λόγο, κάνουμε αυτό το πολιτικό σύστημα. Για να επιφέρουμε στην άσκηση της Δημοκρατίας, τη δικτατορία των μειοψηφιών. Αυτή είναι η πρόθεση, δεν υπάρχει τίποτα άλλο, δεν μας ενδιαφέρει αν θα υπάρχει η διακυβέρνηση, δεν μας ενδιαφέρει η κυβερνησιμότητα. Είναι ΑΣΤΕΙΑ αυτά που ακούγονται ότι θα κάνουμε κατηγοριοποίηση των Αποφάσεων, οι οποίες αν δεν τις ψηφίζουν κάποιοι και ρίχνουν το λευκό θα θεωρούνται ψηφισμένες κ.ο.κ., τι είναι αυτά που λέγονται σε τέτοιες αίθουσες.
ΟΠΟΙΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ θα εφαρμοστεί και είναι για συζήτηση αυτό, μόνο αφού πρώτα καθορίσουμε ποιο θα είναι το μοντέλο το οποίο θα χαρακτηρίζει το θεσμό, μόνο στην περίπτωση που θέλουμε να υπάρχουν ωσμώσεις σε βασικά θέματα στρατηγικής.
Δηλαδή σε μια ευρύτερη περιοχή, όπως είναι σήμερα οι Καλλικρατικοί Δήμοι, να μπορούμε να συναποφασίζουμε για μια 5ετία, 10ετία, και όλες οι δημοτικές παρατάξεις κάποια θέματα που είναι πασίδηλα να τα υιοθετούμε για να δίνουμε και κατεύθυνση στις παραγωγικές δυνάμεις.
Αυτές που θα αντέξουν ακόμη αυτήν την κατάσταση, αυτή τη λαίλαπα. Για να μπορούν και αυτοί οι άνθρωποι μ’ ένα στοιχειώδη προγραμματισμό να δρομολογούν τις δουλειές τους. Αυτό ναι, μπορεί να γίνει.
Από την άλλη μεριά όμως πρέπει να εξασφαλίζεται η κυβερνησιμότητα. Το κάνουν οι άλλες Χώρες. Οι περισσότερες οδηγούν σε μονοπρόσωπα εκτελεστικά όργανα. Αυτή είναι η Δημοκρατία; Προφασιζόμαστε τη Δημοκρατία και το Διάλογο.
Δημοψήφισμα, λέει, για οποιοδήποτε θέμα οπουδήποτε. Εντάξει, θα το κάνουμε και αυτό… Να ψηφίζει ο οιοσδήποτε. Τι είναι αυτό δηλαδή, ψηφο-εκτόνωση του κοινού; Να έχει την ψευδαίσθηση ότι κάτι ψηφίζει; Έγινε ένα μείζον δημοψήφισμα, κρίσιμο για τη Χώρα, και κάναμε την “κωλοτούμπα”, που έγινε και διεθνής όρος. Τουλάχιστον κάτι προσφέραμε… Αυτό είναι το δημοψήφισμα; Να μας πει τη γνώμη του ο κόσμος και εμείς μετά να κάνουμε αυτό που θέλουμε;
Όχι. Υπάρχουν και άλλες διαδικασίες για να αντλήσεις το σφυγμό του λαού και να τον μετασχηματίσεις σε πολιτική πράξη. γι’ αυτό η δημοκρατία άντεξε, γιατί είναι αντιπροσωπευτική η δημοκρατία. Είναι το μόνο πολίτευμα από όλα, που κράτησε ανά τους αιώνες, γιατί είναι αυστηρό και λειτουργεί δια αντιπροσωπευτικότητας. Δεν έχουμε πλέον ανθρωπογεωγραφικά σύνολα που να μπορεί ο καθένας να εναλλάσσεται στην πολιτική εξουσία ανά ημέρα και να βγαίνει στην Πνύκα να μιλάει και να λέει οτιδήποτε έχει στο μυαλό του. Εξελίχθηκαν τα πράγματα.
Στο κάτω κάτω της γραφής, ποιος τους έδωσε το δικαίωμα και τη δυνατότητα να συζητάνε για εμάς; Μίλησε κανένας από εμάς για αλλαγή εκλογικού συστήματος; Ξυπνήσατε καμιά φορά και είπατε “ας αλλάξουμε το εκλογικό σύστημα μπας και δούμε άσπρη μέρα”; Γιατί συζητάνε για εμάς; Μας αγαπάνε τόσο πολύ; Θέλουν τόσο πολύ την προκοπή του θεσμού; Όχι.
Η δική τους πολιτική επιβίωση περνά μέσα από τη δική μας αποδόμηση.
Για τα χρήματα τα μοιράζουν από εδώ και από εκεί με πρακτικές “μαυρογιαλούρου”: έκανε σύγκριση ότι έδωσε τόσα εκατομμύρια, ενώ οι άλλοι έδωσα μόνο τόσα, μα, από που τα έδωσαν, από την τσέπη τους; Από κανένα ειδικό κονδύλι του τακτικού π/υ; Καλά θα έκαναν να έδιναν στους ορεινούς Δήμους και σε άλλους δήμους από τον τακτικό π/υ ή από ειδικά κονδύλια. τα πήραν από εμάς όμως, από εμένα, από εσένα και από εσένα. Αρχίζουν και ανοίγουν ενδο-αυτοδιοικητικά μέτωπα, για να σπάσουν την ενότητα.
Δεν σταματούν εδώ. Το είπε σήμερα ο κ. Σκουρλέτης ότι θα επανεξετάσουν το μοντέλο κατανομής των πόρων. Μάλιστα, τώρα θα το δούμε, που δεν υπάρχει δυνατότητα αύξησης των πόρων. Δηλαδή στην πράξη τι σημαίνει αυτό: Καλλιεργούμε την προσδοκία σε όλους ότι θα πάρουν κάποια λεφτά παραπάνω, για να μην αντιδρούν.
Πόσα λεφτά παραπάνω προσδοκά να πάρει ο καθένας; Για να πάρει 10, 50 και 100 χιλιάδες, θα πρέπει ο Δήμος Αθηναίων να γίνει ξανά προβληματικός. Γιατί ο Καμίνης τόλμησε και τον έκανε πλεονασματικό. Και δίνει μεγάλη εισφορά στο πλεόνασμα το οποίο εμφανίζει η Χώρα στην Τρόικα. Θα τον κάνουμε λοιπόν προβληματικό.
Τον κάθε Δήμο που σήμερα είναι πλεονασματικός ή εν πάσει περιπτώσει νοικοκυρεμένος.
Αυτό θα γίνει. για να κανείς πολιτική ανακατανομής, πρέπει να έχεις χρήματα. Χρήματα δεν υπάρχουν. Και όχι μόνο δεν υπάρχουν, αλλά αυτό το περίφημο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, το οποίο θα συγχρηματοδοτήσει τις αποπληρωμές των δανείων που θα δοθούν από το Ταμείο Παρακαταθηκών & Δανείων για έργα τα οποία θα ενταχθούν -σωστό είναι σαν σύλληψη αυτό, δεν θέλω να μηδενίσω τίποτα- είναι τόσο “κουτσουρεμένο”, τόσο μικρό, τόσο ισχνό, που δεν θα μπορέσει να συγχρηματοδοτήσει παρά ορισμένες μόνο δράσεις.
Και εάν αυτό ήταν σωστό, σήμερα ο Υπουργός όφειλε να μας πει ποια είναι τα κριτήρια, οι κανόνες κατανομής και οι κανόνες επιλεξιμότητας, για να γνωρίζει ο καθένας να δρομολογήσει τις ενέργειές του.
Ο “Γολγοθάς” Συνάδελφοι ο δικός μας είναι ο κατάλογος που έχω καταγράψει, με τα 31 βήματα για μια απλή προμήθεια, για μια απλή υπηρεσία. 31 άχρηστα κατά κανόνα βήματα, εκτός των λοιπών αδειοδοτήσεων. Πάρτε τα λεφτά από το Υπουργείο. Δεν πρόκειται να απορροφήσετε ούτε ένα ευρώ. Δεν θα μπορέσετε να το κάνετε.
Μην πάτε στον Υπουργό. Μην εκχωρείτε την περηφάνια σας. Έχετε εκλεγεί πρωτογενώς, με ισχυρότατη λαϊκή εντολή, δεν έχετε ανάγκη κανέναν υπουργό.
Πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί, να φτιάξουμε π-ρ-ο-γ-ρ-α-μ-μ-α το οποίο θα αντιμετωπίσει τις δικές μας ανάγκες.
Δεν έχει ανάγκη η Μάνδρα και τα Μέγαρα από ελεημοσύνες. Καλά είναι αυτά, δείχνουν μια κοινωνία αλληλέγγυα. Όμως χρειάζεται πρόγραμμα, οι πόλεις αυτές έχουν διαλυθεί. Υπάρχουν παραδείγματα πως το φαινόμενο καταστρέφει και πως η κανονικότητα αποκαθίσταται. Έγιναν σεισμοί διαχρονικά στην Ελλάδα, είχαμε και τότε νεκρούς, καταστράφηκαν πόλεις ολόκληρες.
Αλλά κάθισαν άνθρωποι κάτω και έστησαν πρόγραμμα. Και κάτω από αυτό το πρόγραμμα, όπου υπήρχε και ο ιθύνων νους, μπήκαν όλα τα Υπουργεία και έτσι λειτούργησε και αναστηλώθηκαν κτίρια, ξαναφτιάχθηκαν οι υποδομές και επανήλθα η φυσιολογική κατάσταση. Αυτό χρειάζεται στη Μάνδρα.
Ποιος θα το κάνει όμως, όταν βγαίνεις προεκλογικά και υπόσχεσαι ότι θα λύσεις τα πάντα, κυρίως μάλιστα τα θέματα που σχετίζονται με την πολιτική προστασία και δεν το έχεις κάνει σε 3,5 χρόνια… πως θα παρουσιαστείς εκεί τώρα… Ναι, η λύση είναι η παραίτηση. Αν είσαι “λεβεντιά” το κάνεις, δεν το λες μόνο. Γιατί τι σημαίνει ότι: α(!), εγώ το είπα, αλλά δεν μπόρεσα, γιατί έφταιξε ο χ παράγοντας. Δεν το έκανα, έχω ευθύνη, πάω σπίτι μου. Δεν λέω ότι φταίει ο Χ, Ψ, Ω, γιατί εγώ δεν μπόρεσα να το κάνω. Προφανώς κάποιοι φταίνε. Εμείς δεν είμαστε όμηροι στη λειτουργία μας;
Φταίμε και εμείς όμως, όταν δεν επιλέγουμε να κάνουμε θωράκιση με τέτοια έργα. Ναι δεν είναι με την παραδοσιακή εκλογική αντίληψη “αποδοτικά” αυτά τα έργα, Συνάδελφοι, στο κοινό. Θεωρείται ότι δεν προσελκύουν το εκλογικό ακροατήριο, δεν τα κάνουμε γιατί ότι θάβουμε δεν το βλέπει ο κόσμος. Όμως αυτά είναι τα βασικά έργα.
Για να κλείσω, θέλω να πω τι πρέπει να κάνουμε και τι πρέπει να γίνει, κατά την ταπεινή μας άποψη.
Οι δήμοι πρέπει να ισχυροποιηθούν.
Έδωσαν απτά αποτελέσματα στην περίοδο της κρίσης, κράτησαν τη Χώρα όρθια. Οι Δήμοι είναι αυτοί που κράτησαν τη Χώρα όρθια. Οι Δήμοι είναι “το αποκούμπι”. Όχι μόνο το επιχειρησιακό, αλλά και το ψυχολογικό.
Οι Δήμοι κράτησαν τη Χώρα όρθια και οι Περιφέρειες, έως έναν βαθμό. Ορισμένους όμως τους διακατέχει μια “βουλιμική διάθεση” και θέλουν να τα πάρουν όλα. Χαρακτηριστική περίπτωση το ζήτημα με τα βοσκοτόπια, όπου δεν περιγράφεται το τι έχει γίνει. Το γνωρίζουν οι περιφερειακοί Δήμοι. Για παράδειγμα, έχω δημότες με βοσκήσιμες γαίες και στους επτά Δήμους του Νομού Αιτωλοακαρνανίας και σε τρεις Δήμους εκτός Νομού.
Πρακτικά αυτό για τον κτηνοτρόφο σημαίνει ότι πρέπει να πάει σε όλους αυτούς τους Δήμους να υπογράψει συμβάσεις… Έλεος. Όταν αναλαμβάνουν μια αρμοδιότητα, ας την ασκούν, εάν δεν μπορούν πρέπει να το πουν και να παραμένει όπου ήταν και ασκείτο μια χαρά. Αυτό το ΑΛΑΛΟΥΜ έχει γίνει παντού.
Πρέπει λοιπόν οι Δήμοι να ισχυροποιηθούν.
Με το πολιτικό σύστημα, με τις δυνάμεις οι οποίες ασπάζονται τη Δημοκρατία, όπως ασκείται με τη συνταγματική της περιγραφή, πρέπει να κάνουμε έναν ειλικρινή διάλογο, συμπεριλαμβανομένης της Κυβέρνησης. Να τους εξηγήσουμε ότι και η δική τους πολιτική επιβίωση -εννοώ των φυσικών προσώπων, όχι των σχημάτων- εξαρτάται από την ισχυροποίηση της τοπικής εξουσίας.
Γιατί μόνο έτσι μπορούν να βγαίνουν “νέα φυντάνια” στο δημόσιο χώρο και είναι ανάγκη να δώσουμε ανάσα στους νέους ανθρώπους, που τους έχουμε “ταπώσει”, τους έχουμε διώξει προς διάφορες κατευθύνσεις. Διάλογο ειλικρινή για να ενδυναμώσουμε την τοπική δημοκρατία. Χωρίς ιδεοληψίες. Παράδειγμα: “Θέλετε απλή αναλογική; ναι, αλλά θα αλλάξουμε το μοντέλο διακυβέρνησης πρώτα. Και θα καθίσετε να ακούσετε πως πρέπει να γίνει αυτό”.
Θα πρέπει η υπόθεση της καταστατικής θέσης των αιρετών να μην πάρει την ακραία εκδοχή της αντιπαράθεσης με τους βουλευτές, που ανέφερε ο Πρόεδρος της Κ.Ε.Δ.Ε. Εγώ δεν το βάζω σε αυτή τη βάση. Αλλά θα πρέπει να ξεκαθαρίσει.
Γιατί, όταν η πολιτική προστασία στέλνει το καλοκαίρι 16 έγγραφα ότι πρέπει να λάβω μέτρα εξαιτίας έντονων καιρικών φαινόμενων, βροχοπτώσεων δηλαδή, και δεν έχει πέσει μία σταγόνα για έξι μήνες, είναι δεδομένο ότι κάποια στιγμή θα βρέξει, κάποια στιγμή θα γίνει θεομηνία, εγώ λοιπόν θα είμαι υπόλογος, γιατί αυτοί θα μου το έχουν πει εγγράφως.
Αυτό δεν είναι παρά κουτοπονηριά και πρέπει να αλλάξει.
Και επειδή πολλοί Συνάδελφοι με επικρίνουν πως επιμένω στην αύξηση των αρμοδιοτήτων μας, ενώ σήμερα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, η απάντησή μου είναι πως ναι, να πάρουμε όλες τις αρμοδιότητες. Και επιμένω και θα επιμένω, διότι εγώ στο μυαλό μου έχω ένα άλλο μοντέλο εξουσίας. Θεωρώ ότι το Δημοτικό Συμβούλιο πρέπει να αποφασίζει για κάθε θέμα που έχει σχέση με το τοπικό επίπεδο ζωής. Για κάθε θέμα. χωρίς κανέναν διαμεσολαβητή. Χωρίς κανέναν παρεμβαίνοντα. αυτή είναι η σωστή άσκηση της τοπικής δημοκρατίας, ένα μοντέλο διαφορετικό.
Και θα πρέπει, επίσης, να ξεκαθαρίσουμε τις σχέσεις μας με το β’ βαθμό Τ.Α. Σήμερα είμαστε υποτελείς, είμαστε υποκείμενοι στο Β’ βαθμό Τ.Α., γιατί αυτοί έχουν “το πουγκί”, καθώς και τη δυνατότητα της πολιτικής απόφασης. Δεν περιγράφεται πως αισθάνομαι όταν βλέπω Περιφερειάρχες και Αντιπεριφερειάρχες με ένα Δήμαρχο να δίνουν συνέντευξη τύπου ότι ενέταξαν το έργο τάδε στο Δήμο τάδε. Και είναι αποδεκτό αυτό και από εμάς. Γιατί είναι αποδεκτό; Έπρεπε να επιμείνουμε ο Αν. Υπουργός Οικονομίας, ο κ. Χαρίτσης, να μας δώσει τα 2 δις ως εκχώρηση ποσού. Όπως έκανε ο Πάρις Κουκουλόπουλος παλιότερα.
Ο Χαρίτσης το υποσχέθηκε στον Πατούλη όταν έκαναν τις συμφωνίες για τη Διοίκηση της Ε.Ε.Τ.Α.Α. και δεν τήρησε το λόγο του. Όταν δίνεις το λόγο σου, πρέπει να τον τηρείς, όπου και να’ σαι. Πρέπει να ελέγχεις προηγουμένως εάν μπορούν να υλοποιηθούν όσα λες, άλλως να μην δεσμεύεσαι, να μην δίνει το λόγο σου. Και γίνονται, δεν το κάνουν όμως για άλλο λόγο.
Όσον αφορά τη σημειολογία, σημειώνω για την εξαγγελία προγράμματος 2 δις. Ότι τα 500 εκατομμύρια στη 2ετία, αναφέρθηκε σήμερα ο κ. Σκουρλέτης, στην 5ετία θα γίνουν 2 δις, τα οποία είναι ακριβώς ο συγκεκριμένος συνειρμός, ότι δήθεν έφεραν το πρόγραμμα που ζητούσαμε, δεν είναι όμως αυτό. Αυτό είναι ένα ανεξάρτητο πρόγραμμα, το οποίο έχει από ετών το Παρακαταθηκών και Δανείων, πρέπει να δούμε η διαδικασία αποπληρωμής των τόκων, τι θα δεσμεύσει από το Π.Δ.Ε, καθώς υπάρχουν και άλλες προδεσμεύσεις, για να μπορέσει να υλοποιηθεί.
Το ζήτημα της καταστατικής μας θέσης πρέπει να το δούμε συνολικά, όχι μόνο για τους Δημάρχους, αλλά για το σύνολο του ανθρώπινου δυναμικού στους Δήμους.
Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα άσκησης εκτελεστικής εξουσίας πολλοί άνθρωποι, από τις δυνάμεις που υπάρχουν στη Χώρα, για να μπορέσουμε να αναζωογονήσουμε την άσκηση της εξουσίας με την εγγύτητα και την επικουρικότητα.
Τέλος, για τους συνεργάτες μας, τους εργαζόμενους: επικροτήσαμε τις ρυθμίσεις που έγιναν, όπως για το επίδομα βαρέων και ανθυγιεινών, το ωράριο κ.ο.κ. Αλλά το ζήτημα είναι ποιος τα πληρώνει;
Τα πληρώνει ο Δήμος, με μεσοσταθμική επιβάρυνση της τάξης του 25-30% και τα μετακυλύει στους δημότες. Τζάμπα μάγκες λοιπόν ή “μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα” καθώς θνησιγενής είναι η πορεία μας ως βαίνουν τα πράγματα.
Να σηκώσουμε ανάστημα.
Όχι, να μην τους φοβόμαστε, να τους σεβόμαστε, αλλά να ξέρουμε ότι και αυτοί είναι ένα μέρος του πολιτικού προσωπικού της Χώρας, όχι τόσο ικανοί και αποτελεσματικοί όσο είμαστε εμείς. Γιατί εμείς βιώνουμε το πρόβλημα εν τη γενέσει του και είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε ΛΥΣΗ.
Να συνεργαστούμε μαζί τους, για να τους πείσουμε ότι η Χώρα έχει διέξοδο.
Και να δώσουμε και σε αυτούς τη δυνατότητα να πάνε να γίνουν Δήμαρχοι στην περιοχή τους και να μεγαλουργήσουν, τους το εύχομαι ολόψυχα.»
Για Το Αυτοδιοικητικό Κίνημα
Απόστολος Κοιμήσης
Δήμαρχος Αμφιλοχίας
Μέλος Δ.Σ. Κ.Ε.Δ.Ε.
